Uitgelicht – Een man een man, een woord een woord

In deze rubriek doen we verslag van de evenementen die bij ons op de agenda hebben gestaan. Ze hebben allemaal iets met communicatie en/of met Rotterdam te maken. Deze keer aandacht voor het gastcollege van Huib Koeleman. Expert als het gaat om veranderingcommunicatie. Op 5 december kwam hij op bezoek bij de minor Internal Branding en Change Management. Met een boodschap! Vierdejaarsstudent Bas Booster vertelt je welke. 

Het zal maar gebeuren dat de schrijver van één van de studieboeken uit de minor een gastcollege komt geven. Geen reden tot fangirl-gedrag zou je zeggen, maar toch was de spanning op voorhand lichtelijk voelbaar. Huib Koeleman, schrijver van Interne Communicatie bij Verandering en een algehele veranderingsgoeroe, kwam ons – nederige minorstudenten – eens vertellen hoe de vork in de steel stak. Aardig, maar het zal wel zo’n ouwe rot in het vak zijn, die net iets te vol van zichzelf is.

Enthousiasme

Nou ja, zo keek ik er dan tegenaan. Als je af en toe tracht om contact op te nemen met wijze heren en dames uit het vakgebied, dan zitten er nog weleens afstandelijke figuren bij. Toen ik het lokaal binnentrad, zat deze verwachting dan ook in mijn achterhoofd. Gelukkig voor mij en de rest van de minorgroep had ik het volledig mis. Een enthousiaste heer die gedreven was om echt iets toe te voegen. Niet alleen wat hoofdstukken uit zijn boek opsommen, maar de inhoud ervan kreeg veel meer diepgang.

Het draait om de titel
Zo omschreef hij de interne communicatie 3.0 als het intentioneel produceren van boodschappen, waarop ontvangst en interpretatie plaats kan vinden, in een informationele en organisationele context. Duidelijk over nagedacht en daar borduurde hij op voort. Zorg voor een hiërarchie, zorg dat de leidinggevende het voorbeeld geeft. Hij gaf ook aan dat de titel van een beleidsstuk belangrijker is dan de inhoud. Een boek beoordelen aan de kaft komt hier dus wel degelijk tot zijn recht. Langzamerhand kwam sheet na sheet een onderliggende boodschap naar voren die verrassend inspireerde.

Vijftig tinten grijs
Zo kan je communicatie als organisatie nog zo goed zijn en nog zo leuk passen, als je leidinggevenden er niet in geloven of het niet goed vertalen dan ben je nergens. Alsof een passage uit ‘Vijftig Tinten Grijs’ door Maarten van Rossum wordt voorgedragen. Het mist de lading zoals de schrijver het bedoelde. Verhalen vertellen zoals de medewerkers ze ervaren, zonder inmenging van de baas. Content de ruimte geven waar de baas zich niet mee bemoeit en momenten inruimen waar echt naar de medewerkers geluisterd wordt! Gamification werd ook aangehaald. Niet met het doel om op te leuken, maar om uit te dagen. Geef de medewerker punten op zijn intranet als alles bijgewerkt is en beloon ze als ze iets schrijven. Al met al had Huib Koeleman maar één boodschap voor de directie: kop houden en luisteren!

Zo stond hij met enthousiasme en verve zijn verhaal te verkondigen en het kwam duidelijk bij me binnen: hij doet precies wat nodig is om interne communicatie 3.0 te laten slagen. Hij geeft het goede voorbeeld. Dat zou menig vakexpert sieren.