Teacher Talk – Bianca Haanschoten

Wie is nu de mens achter de docent? Vraag jij je dat ook weleens af? Wat zouden de heren Verbakel of Goor nu zelf gestudeerd hebben? En zouden ze vroeger als student ook weleens geblunderd hebben? Soms vergeten we weleens dat docenten ook maar gewoon mensen zijn. Vandaar deze nieuwe rubriek, opgezet door Jacky Mijling en Frances Jüttner. Ze trappen af met Bianca Haanschoten. Wat voor karakter zit er schuil in deze vrouw en wat voor moois kan ze ons meegeven?

Door: Jacky Mijling

Wat fijn dat u mee wilt werken aan dit interview voor de nieuwe rubriek Teacher Talk. Wat vindt u ervan dat we meer van u te weten willen komen?
“Dat vind ik heel erg leuk, want ik wist dat je dit format ging ontwikkelen. Ik ben heel benieuwd hoe je dit gaat doen. Ik voel me vereerd!”

Om docent te worden, bent u uiteraard eerst ook een student geweest! Wat was uw grootste leermoment of blunder?
“Een leermoment of een blunder, dat is een groot verschil. Dit heeft eigenlijk te maken met je mind set, dus hoe je tegen jezelf aankijkt. In mijn ogen zijn er geen blunders, omdat ik er keer op keer iets van heb kunnen leren. Een blunder, iets waarvoor je je schaamt, zit dan ook niet in mijn systeem.

Over leermomenten gesproken, ik was net student af en werkte bij Van Melle, een snoepjesfabriek. Ik dacht dat ik heel veel geleerd had en dat ik dus alles wist. Van Melle zei dan ook tegen mij dat ik erg zelfverzekerd overkom, dus of ik dan even snoepjes wilde gaan verkopen aan allerlei landen. Ik werd exportmanager en werkte samen met een man die mijn assistent was. Ik dacht, ik ga naar een importeur en dan kan ik gewoon mijn rol als exportmanager vervullen. Maar wat bleek, in Scandinavië was het in die tijd normaal dat de man de baas was. Ze gingen er dus ook vanuit dat ik de assistent was. Elke keer richtten ze zich op mijn assistent en niet op mij. Uiteindelijk heb ik toen geleerd dat je je moet verdiepen in de andere partij en in een andere cultuur.”

“Als je je verdiept in een ander en in de belangen van de ander, dan kan je soms meer bereiken.”

Muziek is voor veel studenten belangrijk, bijvoorbeeld tijdens het leren. Naar wat voor soort muziek luisterde u vroeger graag?
“Balletmuziek. Ik deed zelf namelijk aan klassiek ballet. Toen ik eenmaal ging studeren danste ik minder, omdat het toen toch wat drukker werd. Ik luisterde dan tijdens het leren naar de muziek en zo kon ik in mijn hoofd een choreografie maken. Ik zag dan toch nog een beetje het ballet voor me.”

Na uw studententijd heeft u welllicht bepaalde stappen gemaakt in uw carrière voordat u hier begon met werken. Kunt u ons daar wat meer over vertellen?
“Professoren van mijn opleiding hadden een adviesbureau en studenten werden dan gevraagd of ze wilden helpen bij het bureau. Ik heb toen een aantal opdrachten mogen doen en dit was heel leerzaam. Op een gegeven moment kwam ik door een opdracht in het bezit van een lijst met allerlei bedrijven die in de food of in de personal care zaten. Het leek mij heel erg leuk om bij zo’n bedrijf te gaan werken! En vanuit die lijst ben ik bij Van Melle terecht gekomen. Na vijf jaar daar gewerkt te hebben ben ik benaderd door Douwe Egberts en ben ik dus daar gaan werken. Pickwick had toen al mijn aandacht. Hierna ben ik nog aan de slag gegaan bij een strategisch bureau en uiteindelijk mijn eigen bureau gestart. En zo ben ik uiteindelijk hier beland.”

Waarom heeft u ervoor gekozen om uiteindelijk op de Hogeschool Rotterdam te gaan werken?
“Toen ik mijn eigen bureau had, kreeg ik uiteindelijk een klus van Hogeschool Rotterdam om een gastcollege te gaan geven. Daarna kwamen daar nog hoorcolleges voor het vak marketingcommunicatie bij en ja, zo kwam van het één het ander en sta ik nu voor de klas.”

Wie is Bianca in haar vrije tijd?
“Ik heb een appartement in Rotterdam voor doordeweeks. Mijn dochter woont ook in Rotterdam, dus dan doen we weleens leuke dingen samen. Zo gaan we graag naar de bioscoop! Ik heb zelf ook lang gewoond in Rotterdam, dus mijn vriendinnen wonen hier ook. En in de weekenden woon ik in Garderen op de Veluwe. Hier kan ik heerlijk tot rust komen. Ook zit ik vaak te wroeten in de aarde, ben ik aan het moestuinieren of rooi ik wat aardappeltjes en ga zo maar even door. Dan ben ik echt ontspannen.”

Wat is uw specialisatie? Waarvoor kunnen studenten bij u terecht?
“Studenten kunnen eigenlijk lesinhoudelijk voor alles bij mij terecht! Als ik dan toch iets zou moeten kiezen waar ik naar mijn mening mijzelf in kan onderscheiden, dan is het dat ik een strategisch inzicht heb.”

“Focus je dus op de dingen die je wel kan en geloof in jezelf!”

Als u de lezers een boodschap zou mogen meegeven, wat zou u ze dan vertellen?
“Kijk vooral naar wat je kan en bouw dat verder uit. Groei met kleine stapjes, want als je de lat te hoog legt dan komt er een frustratie en dat belemmert je groei. Ik heb dit geleerd door mijn zoon, want hij is ernstig ziek. Door zijn ziekte heeft hij heel veel beperkingen gekregen. Je kunt dit niet meer en dat niet meer etc. Ik zou weleens willen dat ze meer aandacht zouden hebben voor wat hij wel kan. Zo loopt hij nu stage in een hotel voor jongeren met een verstandelijke beperking en ontwikkelt hij zichzelf door kleine stappen te maken. Hij kan dus lepels poetsen, hij kan bestek netjes neerleggen en ook een gezellig praatje maken met klanten. Focus je dus op de dingen die je wel kan en geloof in jezelf!”