Het is de eerste maandag na de vakantie. De wekker gaat om 07.00, ik kleed mij aan, maak ontbijt en kruip achter mijn laptop. Het voelt alsof ik na een lang weekend – in plaats van na vijf royale weken vakantie – weer aan een nieuwe werkweek begin.
Vakantieverhalen
Afgelopen jaren stapte ik op de eerste dag de locatie Wijnhaven binnen, nieuwsgierig welke collega’s ik in de docentenkamers zou treffen. Van werken kwam het op zo’n eerste werkdag nauwelijks. Het draaide vooral om socializen en vakantieverhalen uitwisselen. Dit jaar was de start anders. Omdat het online zoveel lastiger is om dat waardevolle informele moment met elkaar te hebben, zat ik meteen weer in mijn werkbubbel. Nu – een week later – heb ik nog steeds niet iedereen gezien en gesproken.
Vertrouwd
De eerste werkdag doet mij ook realiseren hoe snel ik weer meega in het ritme en structuur van de werkdag. Hoe snel het thuiswerken weer vertrouwd voelt. Dat vertrouwde gevoel gaat alleen wel gepaard met een déjà vu. Ik ben weer terug bij waar we voor de vakantie gestopt zijn. De hectiek, het constant ‘aan’ staan én de onzekerheid die inherent is aan de situatie waar we in zitten. Hoe gaan we het hybride onderwijs in de praktijk ervaren? Wat gaat het virus na de vakantie doen? Wat betekent dat voor de (toekomstige) maatregelen en mogelijkheden van ons onderwijs? Behouden we de offline speelruimte die we nu hebben? Wordt het meer? Of juist minder? We weten het niet.
Zekerheid
Op dit moment weten we alleen wat we nu hebben, kunnen en mogen. En dat is de enige zekerheid die we hebben. Ik ben superblij dat we studenten weer op locatie kunnen ontvangen. Zij het beperkt, maar het is beter dan niets. Want als ik iets geleerd heb van afgelopen maanden, is het wel hoe belangrijk het offline contact is. Elkaar weer écht aan kunnen kijken, samenwerken aan een opdracht, een vraag stellen aan een docent, het kletspraatje bij de koffieautomaat of na afloop van een les. Geinen met elkaar of juist even flink afgeven op alles waar we van balen.
Samen
We hebben elkaar nodig om uit deze situatie te halen wat erin zit. Om lol te maken, aandacht voor elkaar te hebben en plezier te houden in wat we doen. Als het kan af en toe op locatie. Maar om dat te kunnen realiseren, hebben we elkaar óók nodig om de veilige omgeving die de hogeschool creëert te borgen door de regels te handhaven. Hoe lastig dat soms misschien ook is of voelt. We zitten samen in hetzelfde schuitje en laten we de handen inéénslaan en de verantwoordelijkheid pakken om uit deze reis te halen wat erin zit en er een mooi nieuw studiejaar van maken.
Ook vandaag staat de wekker weer om 07.00. Maar vandaag maak ik mij niet klaar om thuis achter mijn laptop te kruipen. Ik mag op mijn fiets stappen om de nieuwe eerstejaars binnen te zien komen. En daar ben ik blij om. Ik wens de nieuwkomers – en natuurlijke alle huidige studenten – een fijne start van het studiejaar toe. Ik hoop jullie snel een keer tegen te komen op locatie Museumpark.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.