Blog

#26 Ondertussen – krijg ik een brok in mijn keel

Verhalen vertellen vinden we leuk. Daarnaast vinden we het een onmisbare competentie van een smart connector. Heel graag willen we op een verhalende manier delen wat we beleven, wat ons inspireert. Iets waar jij ook daadwerkelijk wat aan hebt. In Ondertussen…. vertelt iemand binnen de opleiding Communicatie iets wat hem of haar inspireert en deelt dit op eigen wijze. Want ook daar houden we van: eigenwijs zijn. Docente Aniek van Heck vertelt over een evenement met een gouden randje. 

Ik voel hem zitten. De brok in mijn keel. Ik kijk stiekem om me heen, maar aan de stilte die valt hoor ik eigenlijk al genoeg. Links naast me zie ik twee paar betraande ogen en rechts van me blijkt zwijgen goud. Ik slik een paar keer, maar merk al snel dat hij niet direct zal verdwijnen. Die brok. Er staan wat mensen op om even naar toilet te gaan. Het vocht onder hun ogen weg te vegen en eventueel de gezichten of make-up weer wat te fatsoeneren.

Gouden randje
Vanavond is een avond met een zilveren of misschien wel gouden randje. Het is de avond van het event van één van de teams van eventmanagement in restaurant Curry’s. Een Love Life Dinner voor Fight Cancer, het hippe zusje van KWF Kankerbestrijding. Uitgangspunt van dit goede doel: op een positieve manier jonge mensen mobiliseren om te vechten tegen kanker door geld op te halen voor onderzoek. En voor één van de studenten die dit event heeft georganiseerd komt de avond bijzonder dichtbij.

Haar vader is ernstig ziek. Heeft nog enkele dagen te leven. Darmkanker. Het werd geconstateerd in haar eerste jaar, nu zit ze in het derde jaar. De vooruitzichten waren aanvankelijk goed. Hij zou beter worden. Ze vond het dan ook fantastisch om voor Fight Cancer aan de slag te gaan, samen met haar team. Vreselijk wrang dat juist tijdens het half jaar dat ze kreeg om dit event te organiseren bleek dat het toch niet goed zat met haar vader. Maar stoppen was voor haar geen optie.

Het leven vieren
Zelfs nu hij zijn laatste dagen beleeft, wil ze er staan. Voor hem. Om namens hem te spreken. En dat doet ze dan ook. Ze speecht. Heel kort, maar ontzettend krachtig. En ze krijgt de hele zaak vol met gezellig keuvelende mensen direct stil. Haar boodschap is positief, zoals ze zelf ook door deze tijd heen komt: sta vanavond bewust stil bij het vieren van het leven. Want iedere dag kan een laatste zijn.

Foto credits: Prescious Dammers

 

 

Reacties

Hij was een man die van het leven hield.Muziek was zijn passie, hij kon zijn gevoel in zijn gitaar stoppen, en als je daar goed naar luisterde hoorde je waar hij voor leefde, zijn Carla en zijn Chiara, alle bij de namen beginnend met een C, daarom speelde hij het liefst in een C accoord. Het was fijn met hem muziek temaken want hij maakte het mij gemakkelijk,hij was makkelijk te volgen zou het misschien komen omdat mijn naam ook met een C begint................hij dacht verder als wij dachten Mis zijn accoord de C

7 jaar geleden geplaatst

Het is waar, ik was er bij. Het is wrang, haar vader niet. Het is wreed, hij is er nu niet meer. En toch.... zo waardevol.

7 jaar geleden geplaatst

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.