Uitgelicht – Boeklancering Joann’s weg naar zelfliefde

Body positivity influencer Joann van den Herik is van onzeker meisje uit Kaatsheuvel ontpopt tot een internationaal curvy model. Met haar mantra ‘de voorwaarde om zélf liefde te kunnen geven of ontvangen, is zelfliefde’ stoomt ze zichzelf klaar voor de publicatie van haar eerste roman ‘Joann’s weg naar zelfliefde’, waarin ze de lezer meeneemt in haar pijnlijke zoektocht naar zelfacceptatie in een verdraaide filtersamenleving. Afgelopen donderdag was de officiële boeklancering in Amsterdam.

Door: Lindsey Zimmerman

Waar Joann vroeger een hekel had aan haar borsten en zelfs met een BH aan naar bed ging om zo min mogelijk met de ‘vreselijke’ dingen geconfronteerd te worden, rockt ze tijdens haar boeklancering in The Hoxton een pikant paars jurkje waar haar rondingen prachtig tot uiting komen. Sinds Joann’s deelname aan Curvy Supermodel in 2018 is ze voor mij uitgegroeid tot een heus rolmodel als het gaat over body positivity en self-love. Met haar plaatjes op Instagram laat Joann een realistische, maar tegelijkertijd gedurfde kant van zichzelf zien.

Met een lichtjes trillende hand pak ik de microfoon van haar aan. Op de ochtend die voorafging aan de boeklancering, ontving ik via Instagram een melding dat Joann mij had getagd in haar verhaal en mij uitnodigde om tijdens de launch in gesprek te gaan over het schoonheidsideaal en de onzekerheden die daarbij komen kijken. Eén kleine disclaimer: het gesprek zal plaatsvinden voor álle aanwezigen. Zo’n 100 man bestaande uit vrienden, familie, bekende Nederlanders én pers. Knikkende knietjes, kom maar door… 

Kijk niet terug, alleen om te zien hoe ver je bent gekomen
Maar o lieve Joann, wat ben ik je dankbaar dat je mij deze kans hebt gegeven! Ik pleit er continu voor dat het écht helpt om over je onzekerheden te praten, omdat je meiden zoals jij en ik laat zien dat zij daarin niet alleen staan. Maar wanneer het er dan op aan komt is het toch makkelijker om te zwijgen dan te spreken. Dat ik in deze setting mijn verhaal heb mogen en bovendien dúrven doen, is iets wat ik een halfjaar geleden nooit voor ogen had gezien. 

‘Look out ‘cause here I come
And I’m marching on the beat I drum
I’m not scared to be seen
I make no apologies, this is me.’
 – ‘This is me’, uit The Greatest Showman 

Op de vraag waar ik onzeker over was, kon ik niet direct antwoord geven. Ik denk dat onzekerheid iets is wat ons door de huidige maatschappij wordt aangepraat. Waar ik eerst met trots voor de spiegel sta, kan ik na een uurtje scrollen op Instagram voor diezelfde spiegel gaan staan en ineens heel veel opmerken wat ik niet mooi aan mijzelf vindt. Zo sprak ik over mijn oranje haarkleur. “Dat is juist prachtig,” merkt iemand die naast mij staat op. Ondanks het feit dat ik mijn lokken nu met trots draag, valt het wel op. En wat opvalt, daar pakken ze je nou precies op.  

Het duiveltje op mijn linkerschouder fluistert dat ik niet goed genoeg ben
Het erge is dat ik hier ook last van heb bij mijn bloedeigen vriendinnen. Zo organiseerde ik laatst een spelletjesavond bij mij thuis waarvoor ik mijn vriend en vriendinnen had uitgenodigd. Ondanks het feit dat er geen aanleiding voor was, schoot er op de een of andere manier een gedachte door mijn hoofd. Een akelige gedachte. Eentje waar ik niet trots op ben, maar die wel aanwezig was, als een klein duiveltje op mijn linkerschouder. “Wat nou als hij mijn vriendinnen leuker, mooier en knapper vindt dan mij?” Simpelweg omdat zij meer voldoen aan het ideaalbeeld dat ik continu voorgeschoteld krijg.

Maar juist dat duiveltje kun je omzetten in een engeltje, in je unieke kracht, zo leerde ik de afgelopen drie jaar van Joann. Erover praten of schrijven is lastig, maar het is wel datgene wat onze verknipte samenleving nodig heeft. Toen ik het voorval aan mijn vriend voorlegde, vertelde hij mij zo bijvoorbeeld dat zijn ideaalbeeld helemaal niet is wat de media ons laten zien. Ik ben zíj́n ideale meisje. En hij heeft gelijk, want wie heeft eigenlijk bepaald dat ‘dunner’ zogenaamd mooier is? En ‘curvy’ – tussen aanhalingstekens – lelijk? Een ideaalbeeld is niet iets dat vaststaat, maar iets wat ieder voor zich vormt.

 ‘Dear teenagers, your body is not a problem. You do not have to spend your summer counting and weighing instead of growing and living. Go collect memories, not points.’ – Megan Jayne Crabbe

Joann’s tip wanneer je jezelf dreigt te verliezen in de wereld van het scrollen en eindeloos vergelijken? Omring je met mensen die een écht en realistisch beeld van de werkelijkheid tonen, bijvoorbeeld door mensen te volgen op Instagram die niet alleen hun hoogte-, maar ook hun dieptepunten durven te delen. Of nog beter: log soms even helemaal uit en collect memories, not social points. 

Zorgen vervang ik door daden en dromen
In haar roman stipt Joann de mythe aan die er hangt rondom het schoonheidsideaal. Wij zijn het niet die moeten veranderen, maar de ‘regels’ van de maatschappij. Joann timmert hard aan de weg om deze regels te herschrijven. Haar boek is hierin slechts het begin.  

Joann’s weg naar zelfliefde is zo veel meer dan een verhaal over een meisje dat het belang van uiterlijk probeert te relativeren. Zo biedt het boek je onder andere interactieve QR-codes met links naar hypnotherapiesessies en meditaties, tal van affirmaties en inzichten in hoe makkelijk fotobewerking vandaag de dag is. Samen met Joann’s alterego JoJo neem je, door je mee te laten nemen in de wereld van storytelling, plaats in de startblokken naar zelfacceptatie. 

Benieuwd geworden naar het boek? Bestel hem hier.
Recap van de boeklancering zien? Bekijk deze Instagram Reel.