Zaterdag 12 februari, we mogen weer. Een open dag op locatie. Officieel was ik niet ingedeeld maar vanwege een aantal zieke collega’s, besluit ik deze zaterdag weer een keertje mee te doen. En alhoewel het die vrijdag even schakelen was, heb ik van die beslissing werkelijk geen minuut spijt gehad.
Door: Agaath Flikweert
Genoten heb ik. In een woord. Geluisterd naar de presentaties van collega’s, waar ik stiekem heel trots op ‘stond te wezen’. Onder de indruk van het enthousiasme van de studenten die scherp en duidelijk de essentie van de opleiding konden benoemen en geen moment onbenut lieten om de nieuwe studenten een warm welkom te heten. Genoten van de gezelligheid om dit samen te doen.
Weet je nog, de HES?
Maar de kers op de taart was toch William, een jongen van Flakkee. Of ik soms begin 1990 – oeps, dan voel je je ik toch wel even heeeeeeeel oud – les gegeven had op de HES (Hogeschool voor Economische Studies). Of ik hem nog kende. Bij het noemen van zijn naam wist ik het direct. De klas, het plezier en dat bijzondere sinterklaasgedicht. Ja, ik was zijn ‘juf’ geweest en natuurlijk wist ik wie hij was.
Kerstvakantie
Tijdens de kerstvakantie in coronatijd zat er niets anders op dan de kasten weer eens op te ruimen. En daar stond die doos. Vol met kaarten, wat oude foto’s en een sinterklaasgedicht, geschreven door een van de studenten uit die klas. Voor iedere klasgenoot vier regels. Ik had het bewaard en het trok me direct weer terug naar die tijd. Voelde per direct hoeveel lol we hierom hadden gehad. Vandaag kon ik die vier regels per direct oplepelen. William – maar met name ook mezelf – in verbazing achterlatend.
Eenmaal thuis natuurlijk direct op zoek naar dat gedicht. In die doos. Lang duurde het niet. Het lag al stilletjes te wachten bovenop alle foto’s en de kaarten. En opnieuw was ik geraakt door die laatste vier zinnen:
“Onze wegen zullen scheiden gaan, misschien wel voor altijd.
Maar voor die jaren hier op de HES, krijgt nooit meer iemand spijt
Dus waar jullie ook werken gaan en wat je straks ook doet
Denk dan nog eens terug aan hier, mensen het ga je goed.”
Vandaag, heel veel nieuwe gezichten. Nieuwe studenten met nieuwe verhalen. Misschien zelfs ook een nieuw gedicht. Een ding is me wel duidelijk. Welke studie je ook kiest, wat je ook gaat doen, maak van je studietijd vooral de tijd van je leven. Een tijd om te leren maar vooral ook om vrienden en plezier te maken. Een tijd om straks aan terug te denken met een grote glimlach op je gezicht. Een betere basis kun je wat mij betreft niet hebben.
Reacties
Naomi Terhorst
Heerlijk verhaal, Agaath. Prachtig om deze kant ook te belichten.
2 jaar geleden geplaatst
Sophie Mijnlieff
Wat was het een geslaagde open dag vol mooie verhalen, waaronder deze. Ontzettend genoten van deze ondertussen en van afgelopen zaterdag!
2 jaar geleden geplaatst
Lindsey Zimmerman
Wat een prachtig artikel met een hele mooie boodschap! Blij om te horen dat de open dag een succes was.
2 jaar geleden geplaatst