Het is oké – om je grenzen aan te geven 

Waar ligt jouw grens? Ja, ik bedoel die denkbeeldige lijn waar niemand overheen mag komen. Grenzen aangeven kan erg lastig zijn. Vooral als je zelf niet altijd doorhebt waar die grens ligt, totdat iemand er overheen gaat. Het is daarom zó belangrijk om je eigen grenzen te herkennen. Maar nog belangrijker is om deze grenzen duidelijk aan te durven geven. 

Door: Anouk ten Brink

Afgelopen jaren heb ik regelmatig mijn grenzen moeten aangeven. Zowel op professioneel, als op privé gebied. Beide kunnen erg lastig zijn, heb ik gemerkt. ‘Had ik het duidelijker moeten zeggen, of eerder?’ Toch geeft het aangeven van mijn grenzen mij ook een zelfverzekerd gevoel en elke keer leer ik er weer van. Ik ervaar het als een leerproces waar je steeds beter in wordt!

Waarom geef je je grenzen niet aan?
Je kent het vast wel… Je hebt het druk met school en wil graag je best doen, je vrienden willen met je afspreken, je familie wil je zien en vergeet niet dat sporten af en toe ook wel lekker is. Alle to-do’tjes voelen soms ineens als verplichtingen in plaats van activiteiten waar je naar uit kijkt of energie van krijgt. Als dit het geval is wordt het tijd om je grenzen aan te geven, ook al is dit niet altijd even makkelijk.
Het aangeven van je grenzen kan namelijk gevolgen met zich meebrengen. Je maakt het niet iedereen naar zijn zin en houdt misschien niet iedereen te vriend. Maar hoe erg is dit nou eigenlijk?  Natuurlijk is het fijn als anderen je leuk vinden, dit moet alleen niet ten koste gaan van jouw grenzen. Daarbij brengt het je relatie met een ander niet veel goeds wanneer je iemand continue over je grenzen laat gaan. Dit zorgt alleen maar voor spanning, irritaties en stress.  

Nee is ook een antwoord
‘Nee tegen een ander, is ja tegen jezelf!’, zei iemand laatst tegen me. Dit zette mij aan het denken. Ik dacht terug aan allerlei momenten dat ik ‘ja’ zei, maar dit eigenlijk ‘nee’ had moeten zijn. Zo had ik ooit wat afgesproken met een vriendin, maar durfde ik het niet af te zeggen, ondanks dat ik moe was van een drukke dag studeren.  Als een ander jouw ‘nee’ niet gelijk respecteert, is het soms lastig om dit antwoord alsnog vol te houden, vooral wanneer het een naaste is. Toch moeten ook naasten jouw grenzen respecteren.  

Wees assertief
Grenzen aangeven betekent dat je assertief moet zijn. Assertief naar anderen en ook naar jezelf.  Maar wil je je grenzen aangeven, moet je eerst duidelijk hebben waar jouw persoonlijke grenzen liggen. Zelfkennis is het begin van alles. Klinkt gemakkelijk hé? Maar dit is nou net het lastigste gedeelte als je het mij vraagt. Soms herken ik de momenten dat iemand over mijn grens gaat niet op het moment zelf, maar besef ik dit pas achteraf. Niets is zo vervelend als terugdenken aan een gesprek en denken ‘had ik dit maar gezegd’. Daarom moet je het moment herkennen in de praktijk. Weet waar jij staat, weet waar de ander staat en weet waar je grens ligt. Vervolgens bescherm je je grens. Geef aan wat je vindt of wanneer iemand moet stoppen. Op deze manier schep je niet alleen duidelijkheid, maar straal je ook zelfverzekerdheid uit! Door assertief je grenzen aan te geven laat je iedereen, inclusief jezelf, in zijn waarden.
 

Tot hier en niet verder!