Door andere ogen #1

Naast films, boeken en dichten heeft student Fatih Sevinç ook een grote passie voor fotografie. Een passie die hij graag met ons wil delen. In deze rubriek lopen we met Fatih mee en zien we de wereld door zijn ogen. Dit keer tijdens een wandeling door onze eigen stad Rotterdam.

Door: Fatih Sevinç

Fotograferen is een hobby waarbij ik me nooit verveel. Iedere fotografiesessie is anders. Ik fotografeer om bepaalde gevoelens op te roepen, op basis van deze foto’s en gevoelens schrijf ik mijn gedichten. En daarnaast ben ik bang dat herinneringen zullen vervagen, mooie herinneringen die het verdienen om gefotografeerd te worden. Daarom dus fotografie. Ik fotografeer ieder moment en kan er altijd op terugvallen. Het geeft een bepaalde vrijheid die ik koester, waar ik altijd op terug kan vallen als het nodig is. Tijdens Bevrijdingsdag op vijf mei heb ik foto’s gemaakt van een druk Rotterdam. De foto’s geven een mooi beeld hoe er, na twee jaar van rust, nu meer mensen op straat zijn.

Mijn wandeling door de stad begint bij Rotterdam Centraal.

De vlag hangt uit! Een fijne Bevrijdingsdag allemaal!

Het is aardig druk op de Lijnbaan. Mensen zitten op het terras van de McDonalds te genieten van hun burgers. Ondanks dat het weer bewolkt is, is er toch warmte.

Ik loop de Lijnbaan af en ga linksaf de Koopgoot in.

Het is druk in de Koopgoot. Ook tegenover de Starbucks bij Forum Rotterdam is het erg gezellig op de terrassen!

Aan de Hoogstraat was er weliswaar meer drukte dan ik zag in de Koopgoot, maar verderop bij de Markthal trof ik pas echt een gezellig beeld aan welke ik zeer gemist heb.

Daar zaten mensen namelijk te genieten van hun koffie en pannenkoeken! Ik vond het echt fijn om mensen te zien genieten van hun eten terwijl ze met elkaar aan het kletsen waren.

Ook bij de Witte de Withstraat was er drukte op de terrassen en ik vind dit een mooie indicatie dat het centrum weer aan het bloeien is.

Mijn wandeling eindigt bij het Depot van Boijmans. Toen ik hier was aangekomen kreeg ik meteen een beeld bij hoe ik dit wilde verwoorden, omdat het de stad laat zien en omdat het een groot gebouw is. Rotterdam is nou eenmaal een grote stad, een gezellige stad met honderden nationaliteiten. Een stad die bloeit, een stad die de leegte tijdens de pandemie niet kan omarmen, want dat past niet bij onze stad.

Het is waarschijnlijk opgevallen dat ik mijn foto’s bewerk met filters, ik vind deze ‘analoge’ effecten erg fijn. Zij geven mijn fotografiestijl de identiteit waar ik van hou. Warme, rustige tinten die de foto echt een soort oud gevoel geven. Ik begon de effecten zo leuk te vinden dat ik besloot een analoge camera te kopen. Nu hoef ik mijn foto’s niet meer te maken met een digitale camera en hoef ik geen filters meer te gebruiken, maar kan ik het echte werk leveren. Ondertussen is het echt mijn hobby geworden!