Dilemma Day – Joke Bruijs

Een keuze maken is niet altijd makkelijk, zeker niet als je te maken hebt met twee gelijkwaardige opties. En dat is precies wat we doen in Dilemma Day. In laatste editie wist Kim Hoefnagel Gerard Cox te strikken. En dat betekent natuurlijk dat Joke Bruijs in dit rijtje niet mag ontbreken. Vier duivelse dilemma’s voor Joke dus!

Door: Kim Hoefnagel
Foto: Mark Uijl

Wie bent u?
Joke Bruijs, ik ben een artiest.

Wat doet u?
Ik zing, ik acteer, ik doe kleikunst, ik heb in musicals gespeeld, cabaret gedaan, komedie gedaan. Ik heb in de serie Toen Was Geluk Heel Gewoon gespeeld! En ik ga vanaf eind januari weer het theater in met een nieuwe show: Café du Monde.

Waar gaat uw hart sneller van kloppen?
Van puppy’s, daar gaat mijn hart sneller van kloppen. Ik vind eigenlijk alle beesten lief, ik ben echt een dierenliefhebster. Maar van jonge honden smelt ik echt.

Zou u liever…

• Nooit meer mogen acteren of nooit meer mogen zingen?

Ik zou het allebei erg missen, maar als ik moest kiezen dan zou ik toch voor het zingen gaan. In zingen kun je echt alle emoties kwijt en het werkt ook therapeutisch, dus dat is het allerfijnste. Ik denk dat ik wel langer zou kunnen blijven acteren dan zingen. Het zingen houdt uiteindelijk gewoon op, je stem zakt en je kan het op een gegeven moment niet meer. Dat is nu nog niet zo hoor. Maar daarvan weet ik dat ik uiteindelijk niet meer de kwaliteit heb die ik zou willen geven. En acteren kun je gewoon lang blijven doen, mits je de goede rollen hebt. Maar als ik nu moet kiezen, dan kies ik er toch voor om te mogen blijven zingen.

• Teruggaan naar een dag in het verleden of verder gaan naar een dag in de toekomst?

Ik zou liever naar een dag in de toekomst kijken, ik ben niet zo terugkijkend. En als ik terug kijk, dan zie ik het altijd positief in. Dan vergeet ik de vervelende dingen en kijk ik terug met een glimlach. Maar als ik moest kiezen, dan kies ik toch liever voor wat komen gaat.

• Met pensioen gaan onder het mom van “niets moet en alles kan” of bezig blijven in het vak en in het harnas sterven?

Ik heb natuurlijk een gepensioneerde leeftijd, maar voorlopig zit ik nog niet achter de geraniums. Maar of ik nou in het harnas wil sterven, dat weet ik niet. Ik vind nog zoveel andere dingen leuk. Ik zit er eigenlijk een beetje tussenin. Ik vind het heerlijk dat niets moet en alles mag, dat heeft ook te maken met je leeftijd. Ik ben ook helemaal geen type die thuis met de duimen gaat zitten draaien. Maar het feit dat het allemaal niet meer hoeft, vind ik wel een heerlijke luxe. Stoppen is er voorlopig ook zeker niet bij, puur omdat ik het nog leuk vind. En in het harnas sterven zou betekenen dat ik het gevoel heb dat ik door moet gaan, dat is niet aan mij besteed. Mijn vak is gewoon zo leuk, ik hoop het nog een tijdje vol te houden.

• Nog één keer op de set van Toen was geluk heel gewoon mogen staan of zelf een hele nieuwe serie mogen bedenken?

Toen was geluk heel gewoon was geweldig, maar dat is geweest en dat hebben we gehad. We hebben heel veel succes gehad. We hebben een Televizier-Ring gewonnen, zijn een grote familie met elkaar geweest maar dat is niet meer. Het is ook gewoon tijdloos, mensen vinden het nog steeds leuk. We horen nog dagelijks dat mensen zeggen dat ze alle dvd’s hebben, dat ze het met veel plezier hebben gekeken. En daar doe je het voor! Omdat je het leuk vindt om te doen, maar vooral ook omdat het door het publiek wordt gewaardeerd; dat is het allerleukste. De Televizier-Ring is zo’n leuke prijs, juist omdat het door het publiek wordt gekozen.

Tot slot, wat wilt u meegeven aan de Rotterdammer van de toekomst?
Ik denk hetzelfde als elke Rotterdammer: niet lullen maar poetsen! Dat snapt elke Rotterdammer, zowel jong als oud. Dat is onze kracht ook, wij zijn een werkstad, een werkvolk en we genieten ook nog eens. Dus niet lullen maar poetsen, maar vooral ook: leef nu het kan!