Zal ik mijn oma gaan bezoeken? Ik heb haar al even niet gezien en ik heb toevallig aankomend weekend tijd. Alleen heb ik een beetje een kriebel in mijn keel… Dan zijn er ook nog die stijgende coronacijfers, waardoor het zorgpersoneel in het ziekenhuis wel overbelast moet zijn. Daar terechtkomen wil ik absoluut niet, maar zorg buiten het ziekenhuis is ook belangrijk. Mantelzorgers zijn overbelast, maar wel essentieel voor ouderen, een kwetsbare groep, vooral in deze tijden. Aangezien het vandaag de Dag van de Mantelzorg is, deel ik hier graag mijn verhaal.
Door: Lisa Suttorp
Ziek, maar geen corona
In 2020 stond het leven van mijn oma, maar ook dat van hechte familie op zijn kop. Verrassend genoeg kwam dit niet door alle COVID-19 maatregelen. Mijn oma was altijd een erg zelfstandige vrouw: ze leefde in haar eentje en deed alle huishoudelijke taken zelf. Hoewel ze alleen woonde, leek ze nooit heel eenzaam. Een flinke roker was ze wel, maar daar had ze jarenlang geen problemen mee. Toch bleek ze in 2020 symptomen te hebben van COPD. Dit is een ongeneeslijke longziekte waarbij de luchtwegen nauwer worden en minder goed werken. Zonder andere keuze stopte mijn oma direct, zodat de symptomen niet erger werden. Je zou denken dat je lichaam gezonder wordt omdat je niet meer dagelijks nicotine binnenkrijgt. Toch gebeurde het omgekeerde- ze kreeg last van een hoge bloeddruk en een ingezakte ruggenwervel. Lopen kon bijna niet meer. Even ontspannen door een sigaretje op te steken was ook geen optie.
Mantelzorg
Binnen een half jaar was mijn oma van volledig zelfstandig naar volledig afhankelijk gegaan. Ze voelde zich snel eenzaam, waardoor ze elke dag mijn moeder en oom belde. Mijn moeder begon te helpen met ziekenhuisbezoeken, boodschappen doen, maaltijden bereiden en schoonmaken. Mijn familie, waaronder ik, bood ook hulp, maar niet iedereen had tijd. Ik probeerde soms schoon te maken, maar ik voelde me ook niet 100% dat jaar. Mijn moeder kreeg naast haar baan als verpleegkundige nog twaalf uur mantelzorg erbovenop. Het werd erg druk, maar we waren bang dat mijn oma anders in een verzorgingshuis moest gaan wonen. Als oplossing besloten we om iemand in te huren die kwam helpen met schoonmaken. Vervolgens bouwden we het aantal bezoeken per week af. Gelukkig bood Westland Vitis Welzijn ondersteuning. Deze organisatie biedt hulp aan mantelzorgers en organiseert mantelzorgmiddagen waarop gepraat kan worden over hoe het gaat. Veel mantelzorgers zijn namelijk overspannen. Soms vraag ik mij af of er niet meer voor hen gedaan kan worden. Gelukkig worden ze vandaag, op de Dag van de Mantelzorg, in het zonnetje gezet.
Maar goed, ondertussen gaat het alweer stukken beter met mijn oma en daar ben ik enorm blij om. Het verbaast me nog steeds dat je leven zo snel kan veranderen in zo’n korte tijd. Ik wil daarom zoveel mogelijk doen nu we geen strenge lockdown meer hebben zoals vorig jaar. En ik zie nu ook dat mijn zelftest negatief is, dus ik ga maar even een bezoekje brengen aan mijn oma.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.