#80 Ondertussen – van online naar offline  

Een half uur voordat de les begon, kwam ik mijn bed uitrollen. Even snel opfrissen en dan verdween ik meteen achter mijn laptop voor de komende paar uur. Als ik wist dat ik mijn camera aan moest zetten, zorgde ik ervoor dat ik er nog een beetje fatsoenlijk uitzag. Maar er waren ook lessen waarbij ik in mijn joggingbroek en met een grote mok thee in mijn handen voor mijn laptop zat en nog half in dromenland was. Ik denk dat dit voor velen wel herkenbaar is. Hoewel het heerlijk lijkt, gaat het na verloop van tijd voelen alsof je in een gedwongen isolatie zit en hier werd ik niet altijd even vrolijk van. 

Door: Naomi Huisman

Na een aantal maanden begonnen veel studenten, onder wie ikzelf, te klagen over het thuisonderwijs. Geen goede wifi, geen rustige werkplek, docenten die de techniek niet helemaal onder de knie hadden en dan hebben we het nog niet eens gehad over de ongemotiveerde medestudenten. Want is het nou echt zo’n opgave om even je camera aan te zetten tijdens een ‘interactief’ college? Ja, dat was toch best een struggle.  

Weer fysiek naar school
Aan het einde van de zomervakantie was er goed nieuws. In het nieuwe schooljaar kon iedereen weer naar de hogeschool komen en hoefde er geen anderhalve meter afstand meer worden gehouden. Het loslaten van deze maatregel maakte het mogelijk dat het onderwijs weer grotendeels op locatie kan plaatsvinden. Na anderhalf jaar eindelijk weer naar de vertrouwde en gezellige Wijnhaven, leuk! Maar ook een beetje onwennig. 

Van toen – in de thuissituatie – naar nu – weer op school
Waar we eerst hele dagen thuis zaten, zijn er nu dagen waarop we van negen tot vijf op school zitten. Ik merk dat ik het allemaal best heftig vind om weer fysiek naar school te gaan. De vele prikkels in het OV en op school zorgden ervoor dat ik in het weekend behoorlijk uitgeput ben. Ik heb bijna het hele weekend nodig om bij te komen in plaats van dat ik leuke dingen kan doen.  

 Al met al is dit vast een kwestie van wennen. Het neemt niet weg dat ik het weer onwijs fijn vind om ‘gewoon’ naar school te gaan. Pas nu merk ik hoe erg ik het real life contact met mijn medestudenten heb gemist en hoe fijn het is dat alles langzaamaan weer ‘normaal’ wordt.  

Verhalen vertellen vinden we leuk. Daarnaast vinden we het een onmisbare competentie van een smart connector. Heel graag willen we op een verhalende manier delen wat we beleven. Omdat dit mensen met elkaar verbindt. In de rubriek ‘Ondertussen…. ‘ vertelt iemand binnen de opleiding Communicatie iets wat hem of haar heeft geïnspireerd, heeft geraakt of is opgevallen.