Ik weet nog dat ik voor het eerst bij de opleiding Communicatie binnenliep. Ik was 20 jaar, ik had er al 1.5 jaar op de opleiding Journalistiek op zitten en was er helemaal klaar voor om met deze opleiding te beginnen. Huppelend en vol enthousiasme liep ik de Wijnhaven 107 binnen. Aan de verre toekomst dacht ik toen nog niet, die was immers nog heel ver weg. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor het afstuderen. En die toekomst die toen nog zo ver weg leek, komt nu wel heel erg snel dichtbij.
Door: Kim Hoefnagel
Afgelopen september begon ik aan de minor Sport & Entertainment Marketing aan de Hogeschool Utrecht. Met name doordat ik niet in mijn oude en vertrouwde klas zat, realiseerde ik mij toen nog niet dat mijn laatste jaar op school was ingegaan. Het besef dat het einde nu echt in zicht is, kwam pas toen actief op zoek ging naar een afstudeeropdracht. En natuurlijk zorgde dat voor een stukje sentiment en reflectie over de afgelopen vier jaar. Want wat heb ik mooie, leuke en inspirerende dingen gedaan. Zo heb ik ontzettend veel (potentiële) studenten gesproken tijdens de open dagen of proefstudeerdagen maar ook bij de zogenaamde studiekeuzecheck-gesprekken. Iets wat mij keer op keer liet zien hoeveel plezier ik heb in mijn vakgebied en hoe groot mijn passie voor de opleiding wel niet is. Ik heb ontzettend leuke, uitdagende en leerzame opdrachten uitgevoerd voor verschillende opdrachtgevers. Van ons evenement ‘een hond voor het leven’ tot de Victoria’s Secret commercial voor mannen. Van een dagje meelopen met de Zeehavenpolitie tot de meest uitdagende pressure cookers. Aan een van de opdrachten heb ik zelfs een toffe bijbaan overgehouden. En dan – last but nog least – een ontzettend leuke stageperiode bij The Walt Disney Company – met een 9 afgerond – en een te gekke en onvergetelijke reis naar Curaçao met mijn minor.
Einde in zicht
Maar tegelijkertijd kwam de boodschap ook even hard binnen. Want het feit dat de opleiding bijna ten einde is, betekent ook dat het echte leven op het punt staat te beginnen. En om eerlijk te zijn, is dat best een enge gedachte. Vanaf jongs af aan heb je altijd een soort handleiding gehad voor het leven. Die handleiding kon je gebruiken als een soort planning. Natuurlijk moest je wel keuzes maken maar je wist vrijwel altijd wat de volgende stap zou worden. Na de peuterspeelzaal ga je voor het eerst naar de basisschool. Daarna verlaat je groep 8 en begin je als brugpieper op de middelbare school. Vervolgens begint de eerste lastige beslissing: welke vervolgopleiding wordt het? Maar als die er eenmaal op zit, dan wordt het pas echt lastig. Na je afstuderen moet je echt zelf gaan kiezen wat je wil gaan doen met je leven. Is het tijd voor die grote wereldreis waar je altijd van gedroomd hebt? Wil je nog een master doen of is de tijd rijp voor een fulltimebaan? Wat voor baan wil je dan hebben? En wat als het je niet in één keer lukt om een baan te vinden? En al die beslissingen moet je maken, terwijl je geen idee hebt hoe je leven er over 1, 2, 5 of zelfs 10 jaar uit gaat zien. Je weet immers nooit wat, en vooral ook wie, er op je pad gaat komen. Hoe moet je zonder die informatie je toekomst vorm gaan geven?
Blanco Canvas
Na het afstuderen begin je met een blanco canvas en moet je zelf de invulling gaan bedenken. Geen opdrachten, geen templates alleen maar vrije keuze. Dat is eng, dat is spannend maar dat is vooral heel mooi en exciting. Voor mij blijft mijn grote droom nog steeds om een carrière in de Formule 1 te hebben. Maar waar ik ook terecht kom, zolang ik gelukkig ben komt het altijd wel goed.
In de rubriek Ondertussen draait alles om verhalen. Heel graag willen we op deze manier delen wat we binnen onze opleiding beleven en ervaren. Omdat dit mensen met elkaar verbindt. In deze rubriek dus iemand van de opleiding aan het woord. Over wat hem of haar heeft geïnspireerd, heeft geraakt of is opgevallen.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.