#48 Ondertussen – ga ik op zoek naar de wereldverbeteraar in mezelf

Verhalen vertellen vinden we leuk. Daarnaast vinden we het een onmisbare competentie van een smart connector. Heel graag willen we op een verhalende manier delen wat we beleven. Omdat dit mensen met elkaar verbindt. In ondertussen.. vertelt iemand binnen de opleiding communicatie iets wat hem of haar heeft geïnspireerd, heeft geraakt of is opgevallen. 

Door: Emmelie de Jong

Als de verkiezingstijd eraan komt en alle partijen hun beste beentje voorzetten door actuele problemen in hun verkiezingsprogramma’s op te nemen, krijg ik ook de neiging om naar de wereldverbeteraar in mezelf op zoek te gaan. Terwijl ik – vergezeld door het geluid van een rammelende fietskrat – over de Boompjeskade in Rotterdam fiets, laat ik in gedachten een aantal wereldproblemen de revue passeren.

Ik trap flink door, want ik wil op tijd zijn bij het hoorcollege. Dan zie ik een man met een verschoten spijkerbroek in een prullenbak graaien. Even denk ik dat mijn ogen me voor de gek houden, maar de onderarm van de man verdwijnt opnieuw in de eerstvolgende vuilnisbak.

Omkeren
Terwijl ik in hoog tempo door fiets, vraag ik me af hoe het voor deze man zover heeft kunnen komen. Een latent aanwezige gedachte treedt steeds meer op de voorgrond: keer om. Terwijl ik bedenk wat ik vanmorgen vroeg in mijn tas heb gedaan aan brood en fruit, speur ik de kade af op zoek naar de man met het uitgelubberde capuchonvest. Even vindt mijn blik hem niet en ik baal…

Dan zie ik hem bij de zoveelste afvalbak een poging doen om eten te vinden. Onbewust begin ik steeds harder in zijn richting te fietsen, omdat ik blij ben dat ik de zoektocht van deze meneer mag stoppen. Al is het maar voor even.

 “Thank you”, fluistert de man nadat ik hem brood van de ambachtelijke bakker uit Kinderdijk heb overhandigd. Omdat ik hoor en zie dat hij geen Nederlander is, zeg ik dat een boterham met kaas typisch Nederlands is en ik wens hem een fijne dag. Hij glimlacht. De volgende prullenbak loopt hij rustig voorbij.

Van groot naar klein
En zo realiseerde ik me dat ik als wereldverbeteraar nog wel wat te leren heb. Omdat ik zo gefocust was op hoe ik al die grote problemen zou kunnen oplossen, negeerde ik bijna iemand die mijn hulp nú kan gebruiken. Zoals moeder Teresa ooit al zei: “Niemand kan iedereen helpen, maar iedereen kan iemand helpen.”