#101 Ondertussen – ben ik moeder

De meeste studenten zijn niet alleen student. Ze werken ernaast, reizen veel en slaan geen feestje over. Zomaar wat clichés over het studentenleven. En dan zijn er studenten die naast hun studie fulltime ouder zijn. Studente Liza is er zo eentje. Naast haar studie is zij moeder van twee jonge kinderen. In deze Ondertussen vertelt ze hoe ze alle ballen in de lucht houdt, wat betekent dat ze soms een nachtje moet doortrekken..

Door: Liza Bijster

Het is 3:00 uur ‘s nachts en eindelijk is het stil. De baby is weer in slaap gevallen en de andere helft van mijn kroost blijft gelukkig braaf op één oor liggen. Ik neem nog een paar slokken koffie en begin weer te typen. Het lijkt misschien een nachtmerrie, maar soms geniet ik ervan. Het gevoel dat heel de stad slaapt, geen afleiding, heerlijk. Op een enkele nachtbraker na die god weet wat aan het doen is. Maar goed, dat is op afstand en in de anonimiteit. Enkel onze schemerlampjes verraden dat we wakker zijn. Een blik naar de overkant van de straat vertelt mij dat ook hij of zij de slaap nog niet heeft gevat. Ik vraag me af of de ‘deadline’ in dat huis ook zo’n grote rol speelt.. 

Halve nachtbraker
De klok tikt door en het is inmiddels 4:30 uur, mijn oogleden beginnen zwaar te worden en de woorden stromen lang niet meer zo soepel uit m’n toetsenbord als een paar uur geleden. Het nadeel van maar voor de helft een nachtbraker zijn is dat ik weer om 7:00 uur op moet en dus niet de hele dag in bed kan gaan liggen. Zo zie ik voor me hoe een échte nachtbraker dat doet. Zoals een dichter die in de nacht tot leven komt en zich gedurende de dag verstopt voor het alledaagse. Maar helaas pindakaas, ik ben moeder van twee kinderen, die ook nog eens een voltijd studie volgt. Oh en met een partner die vaak weg is voor zijn werk. Dus: duty calls!  

Dubbelleven
Het blijft een uitdaging, alles combineren én het ook nog een beetje goed doen. Als ik thuis kom van school staat er altijd minimaal een wasje op me te wachten en een boodschappenlijst, een vieze badkamer, wat administratie en twee hongerige kinderen. Oh ja, en mijn studie. Mijn groepje, de boeken en het verslag. Die verdwijnen weleens naar de achtergrond als ik thuis kom om dan ze er vervolgens weer bij te pakken als de nacht valt. Soms ben ik jaloers op mijn klasgenoten die zich afvragen wat ze vanavond voorgeschoteld krijgen. Of ‘de hele avond’ niets te doen hebben. Er is ook niet altijd evenveel begrip voor mijn (wat voelt als) dubbelleven. Je moet het zelf meemaken, voordat je het kunt begrijpen. En dat snap ik..

Alles komt goed
Terwijl ik mijn laptop dichtklap hoor ik het pingelen van mijn wekker. De nacht maakt langzaam plaats voor de dag en mijn rol verandert van nachtbraker in moeder. Even later maakt moeder plaats voor student. Het klinkt misschien als een nachtmerrie, maar ik leer hiervan. Ze zeggen dat je meer aankan dan je denkt en dat ís ook zo. Uiteindelijk zal het ‘bochtengewring’ lonen en mij een sterker en flexibeler (goed voor op je cv) mens maken. Met de wijsheid dat alles uiteindelijk gewoon goed komt.