Blog

Smart Thing #26 – De Hackastory (1)

Hoe zorgen we voor aantrekkelijk onderwijs? Onderwijs dat zo leuk is dat de student er met alle liefde en passie aan deelneemt. Sterker nog, er zelfs zijn vrije tijd voor opgeeft. Een utopie? Misschien. Als het ons maar niet weerhoudt om innovaties in het onderwijs te verkennen. Om te kijken waar de mogelijkheden liggen om de student een leeromgeving te geven die hem of haar inspireert en motiveert.

Door: Agaath Flikweert 

Om die daad bij het woord te voegen werd er op 23 en 24 mei een hackastory georganiseerd. Een pressure cooker met een multidisciplinaire inslag. We praten je graag bij over onze ervaringen. Dat doen we in deel 2 van deze blog. Eerst even een pas op de plaats. Want wat is dat nu eigenlijk, een hackastory? En waar ging deze eerste editie over?

Het verhaal
We kennen natuurlijk de hackathon. Binnen ons instituut (CMI) vindt er met enige regelmaat eentje plaats. Een tweedaagse waarin met man en macht gewerkt wordt aan tal van technische innovaties. Inzet is een prototype. Aan het eind van de tweede dag wordt er gepitcht. Welke creatieve oplossing heeft volgens de jury de meeste potentie?

Tot zover is die hackathon vrijwel identiek aan de hackastory. Het verschil? Dat is het verhaal. Met de inzet van het verhaal zorg je ervoor dat een prototype tot de verbeelding gaat spreken. Dat het idee gaat leven. Veel mooie innovaties komen door het ontbreken van het verhaal niet verder dan het ontwerp. En dat is jammer. Niet alleen voor de tijd die eraan is besteed, maar vooral ook omdat heel veel van de bedachte ideeën maatschappelijk gezien van waarde kunnen zijn. 

#robotsindezorg
Die maatschappelijke waarde binnen een hackastory is essentieel. Ontbreekt die, dan ontbreekt eigenlijk ook het verhaal. Waar je dan aan moet denken? Aan innovatieve toepassingen binnen de zorg bijvoorbeeld. Zo stond tijdens deze tweedaagse de zorgrobot centraal. Hoe bedenk je met elkaar een sociale robot die betaalbaar is en die voor een simpele maar ook originele oplossing zorgdraagt? In de meeste letterlijke betekenis van het woord.

Rob Zoeteweij, docent Creative Media & Game Technology aan de Hogeschool Rotterdam, nam het initiatief voor dit vraagstuk. Hij gaf de studenten in zijn inleiding de maatschappelijke context mee. Vooral de betaalbaarheid blijkt hem dwars te zitten. Een beetje robot loopt in de duizenden euro’s. Dat moet beslist goedkoper kunnen. Zeker als het om de zorg gaat. Niemand mag dan worden uitgesloten.

Toeval of niet: in De Volkskrant van vandaag een artikel over de ethische bezwaren van robots in de zorg.

De betaalbaarheid van de robot was een van de punten waarmee Rob de studenten op pad stuurde. Maar dat was nog niet alles. Volgens Rob kom je binnen deze opdracht nog wel meer dilemma’s tegen. Moet een robot bijvoorbeeld op een mens lijken? Of moet je de menselijke gelijkenis vermijden en gaat het met name om de emotionele waarde die je aan zo’n robot toekent? Punten waar de studenten rekening mee moesten houden. In het ontwerp maar zeker ook in het verhaal.

Twee dagen is er heel hard gewerkt aan dit vraagstuk. Op een mooie locatie: de IT-campus op het RDM-terrein. De film heeft je wellicht een indruk gegeven over hoe het eraan toeging. Een mooi moment om terug te pakken op de startvraag: is het met deze vorm van onderwijs  mogelijk om een inspirerende leeromgeving te creëren waarin plezier voorop staat? Daarover in het volgende blog meer.

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.