Blog

Southampton, stad van… (deel 5)

Studeren of stagelopen in het buitenland. Veel studenten lijkt het leuk om dit te gaan doen. Toch zet uiteindelijk maar een klein groepje de stap en vertrekt daadwerkelijk voor een aantal maanden naar het buitenland. Noortje Dupont is er daar één van. Zij woont en studeert momenteel in het buitenland. In een reeks van columns neemt ze ons mee in haar ervaringen. Vorige columns gingen over de bestemming, vakken, wonen en het sociale leven ergens anders. Deze keer staan we stil bij de reden waarom ze uiteindelijk vertrokken is: studeren.

Door Noortje Dupont

Ja, studeren, dat hoort er ook nog bij. In alle eerlijkheid, de eerste twee, drie weken is dat er niet echt van gekomen… Maar, om mezelf  toch ook een beetje te verdedigen, dat was nog niet echt nodig.

Week 8 nu, dus het rustige ’even inkomen’ is wel voorbij. In deel twee schreef ik over de vakken die ik gekozen heb. Helaas betekent het feit dat je die vakken kiest niet perse dat je ze ook kunt volgen.

Twee van de drie waren geen probleem. Ik kon beginnen met Writing Sport Features en Writing: The Industrial and Social Landscape. Maar, keuze drie ging niet door. In plaats van Power, Money and Democracy volg ik daarom nu het vak Writing the Novel. En ja, dat betekent dus echt dat ik over een paar weken de eerste 3000 woorden van een boek geschreven moet hebben…

VARiaties in kennis vergaren
De inhoud van de vakken laat ik hier even links liggen, dat is minder interessant voor jullie. Organisatorisch zijn de lessen opgedeeld in twee soorten, de lectures en de seminars. Concreet betekent dat vooral: tijdens een lecture luister je en tijdens een seminar doe je dingen. In mijn geval komt het ‘dingen doen’ meestal neer op schrijven.

Het leuke hiervan is dat ik daardoor niet alleen leer schrijven, maar ook veel dingen leer over gerelateerde onderwerpen. Tijdens een seminar van Writing Sport Features kregen we de opdracht om een ‘opinionated column’ te schrijven over de VAR. Nu wist ik al wel íets van die virtuele assistent die vaak gehaat wordt, maar ik durf nu toch te zeggen dat ik er vrij veel vanaf weet. Vooral over hoe ‘ie in de Première League ingezet wordt, dat dan weer wel.

Schoolstudie vs. thuisstudie
Dagen vol uren met met les. ’s Ochtends om 9 uur beginnen en ergens in de middag weer een keer naar huis. Klinkt bekend hè, wanneer je (communicatie) studeert aan de HRO?

Beeld je mijn verbazing even in, toen ik erachter kwam dat ik slechts negen contacturen per week heb. Negen, net iets meer dan één dag in een fulltime werkweek. Deze uren zijn verdeeld over drie dagen. En dan denk je misschien: ‘’Ja, maar je bent ook een exchange student. De ‘echte’ studenten daar hebben vast meer les.’’ Nope.
Althans, dat aantal uren moet je uiteraard met een klein korreltje nemen. Het aantal is namelijk wel afhankelijk van de opleiding die ze volgen. Én, negen contacturen betekent natuurlijk niet dat je maar negen uur per week met je studie bezig bent. Er wordt hier ontzettend veel waarde gehecht aan zelfstandig werken. Maar hee, een driedaags weekend blijft lekker.

APA? Mooi niet
Ken je die grap van die vierdejaarsstudent die eindelijk vriendschap had gesloten met APA en toen in het buitenland ging studeren?
Haha…
Stel, je zit in je vierde jaar communicatie en je kent je eindelijk de regels van APA uit je hoofd (of je gebruikt gewoon de tools ingebouwd in Word, maar dat werkt even niet voor het dramatische effect in dit verhaal). Guess what? Die regels gebruiken ze hier mooi niet!

Gelukkig hebben zie hier een fantastische bieb. Iedere faculteit heeft zijn eigen librarian, een eigen aanspreekpunt aan wie je alles kunt vragen. Dus ik heb nu een uitleg van vier A4’tjes  over Harvard referencing. En de aanbieding om nog een keer langs te komen als het me zelf niet lukt.

 

Al met al valt het studeren hier me helemaal niet tegen. Ja, ik ben in mijn drie klassen de enige exchange student (waardoor ik er al snel achter kwam dat ‘Southampton-Engels’ toch echt iets anders is dan het Engels dat wij leren) en ja, ik mis wel degelijk wat achtergrondinformatie, wat sommige dingen erg lastig maakt. Maar nee, ik voel me niet buitengesloten, benadeeld of uitgelachen.
Docenten zijn ontzettend behulpzaam en aardig en de studenten zijn geïnteresseerd en geduldig.

Zijn al mijn vakken wat ik ervan verwacht had? Zeker niet. Heb ik er alsnog wat aan? Zeker wel. Ik ben blij dat ik voor een semester hier gekozen heb, Southampton, stad van… mijn minor.

Dat was alweer de laatste echt inhoudelijke column. Als ik in februari terug in Nederland ben komt er nog eentje aan. Hierin blik ik terug op mijn maanden in Engeland. Heb jij nou nog vragen over mijn tijd hier of de voorbereiding daarop, laat ze vooral weten! Dan neem ik die mee in de afsluitende column: Southampton, stad van… het afgelopen semester.

 

 

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.