#2 Ondertussen.. In de klas

Verhalen vertellen vinden we leuk. Daarnaast vinden we het een onmisbare competentie van een smart connector. Heel graag willen we op een verhalende manier delen wat we beleven, wat ons inspireert. Iets waar jij ook daadwerkelijk wat aan hebt. In Ondertussen.. vertelt iemand binnen de opleiding Communicatie iets wat hem of haar inspireert en deelt dit op eigen wijze. Want ook daar houden we van: eigenwijs zijn.

Door: Agaath Flikweert, docente Communicatie en redacteur 

Ze zit in de klas. Maar eigenlijk is ze er niet. Een verplichte aanwezigheid. Zeker van haar kant. Een lichaamstaal die in alles aangeeft dat school op dit moment eigenlijk geen optie is. Ze heeft wel andere dingen aan haar hoofd. Wat dan? Daar wil ze echt niets over kwijt. Ze heeft het al lastig genoeg. Een kind, een verleden en heel veel gedoe in het heden. Dus even geen gezeur van docenten. Het gaat nu om overleven en met rust gelaten worden. Misschien dat een volgende periode weer wat meer perspectieven biedt.

Als docent houdt ze me bezig. De eerste vier jaar zie ik haar gaan en komen. Echt veel wil ze niet over zichzelf kwijt. “Mevrouw, jullie als Nederlanders hebben het hart op de tong. Jullie vertellen het wel. Bij ons Surinamers ligt dat anders. We houden het bij ons. Dat is de manier waarop wij overleven.” Ze vertelt het zonder enig vooroordeel maar geeft precies aan waarin het verschil ligt. Wat haar vasthoudt, is dat papiertje aan het eind van de rit. Een HBO-diploma. Ze zou de eerste zijn in haar familie.

Getriggerd
Ze komt en ze gaat. Soms zie je haar weken niet. Maar niet alleen door haar afwezigheid maakt ze indruk. Als ze iets doet, dan doet ze het goed. Wellicht dat daar ook mijn trigger zit. Of ze ooit iets met communicatie gaat doen? Ze weet het niet. Maar dat er hier een soort van bestemming ligt, dat weet ze – spiritueel ingesteld – wel. Hier op de hogeschool gaat het gebeuren. Desnoods er nog maar een jaar langer aan trekken. Ze krijgt gelijk. Dat de minor over moest, heeft misschien wel zo moeten zijn. Min of meer bij toeval vallen de puzzelstukjes in elkaar en ze straalt. Ze straalt omdat ze in een toekomst voor haarzelf kan gaan geloven.

Je eigen weg
En als docent? Je ontwikkelt een curriculum om studenten uit te dagen en voor te bereiden op een succesvolle toekomst in het communicatievak. Vol trots kan ik kijken naar de studenten die op dit gebied aan de weg timmeren. Zij liet me echter een andere weg zien. Vol bewondering heb ik haar gadegeslagen. Op zoek naar haar bestemming, naar haar kracht! En die heeft ze gevonden. Of ze nu het communicatievak instapt of niet, een ding weet ik zeker: ze zal van betekenis zijn.