Het (on)geluk van een jaartje meer

Het is en blijft een mooie ambitie. Binnen vier jaar je diploma halen. Zeker in financieel opzicht. Maar soms loopt een studentenleven anders en moet je wat langer door. Serkan Babayigit ervaarde dit zelf maar zag het ook bij klasgenoten gebeuren. Niet leuk natuurlijk, maar toch…. Je krijgt er wellicht geen cijfer voor, maar ook in tegenslagen zitten belangrijke levenslessen. In een serie van zes interviews gaat Serkan op zoek naar het verhaal achter de vertraging. Hoe hebben zijn klasgenoten het (on)geluk van een jaartje nu echt ervaren? In dit zesde en laatste interview de ervaringen van Whitney Dunker.

Door Serkan Babayigit

Studenten met een dubbele nationaliteit, het komt meer voor dan je denkt op school. Ze zijn geboren in het buitenland en vervolgens naar Nederland gekomen of opgegroeid in Nederland maar dan wel tussen twee of zelfs meerdere culturen en talen. Zo ook Whitney Dunker. Ze is geboren in  Curaçao en waagde een jaar of wat geleden de oversteek naar Nederland. Met haar Havo-diploma op zak zette ze in op een hbo-opleiding.

Van Curaçao naar Nederland…
Whitney was vast besloten hier in Nederland verder te studeren. Ze volgde de laatste trends en ontwikkelingen. In welke branche zaten de meeste mogelijkheden om een leuke baan te vinden? In een tijd waarin het steeds meer om de nullen en enen draait, ja die van de automatisering, koos Whitney voor de letters. Ze wilde zich verdiepen in de wereld van de communicatie. Haar werk als smart connector zou nooit overgenomen kunnen worden door robots. Bovendien sluit de opleiding communicatie goed aan bij haar persoonlijke interesses, mensen met elkaar verbinden.

Whitney startte haar studie Communicatie aan de Haagse Hogeschool.  In Den Haag verliep het echter niet zoals ze had gewenst. Whitney haalde een aantal vakken van haar propedeuse niet waardoor ze deze moest herkansen. Omdat men op de Haagse Hogeschool het curriculum besloot te veranderen, werden de lessen van deze herkansingsvakken niet meer aangeboden. En die lessen had ze toch echt hard nodig om te slagen. Na twee jaar hield ze het hier voor gezien. Op naar Rotterdam dan maar. Want Whitney was nog altijd vastbesloten haar diploma communicatie te behalen. Al moest ze daar de nodige drempels voor overbruggen.

Van Den Haag naar Rotterdam… 
Whitney mocht op de Hogeschool Rotterdam starten in jaar twee. Dat betekende de eerste studievertraging. Tegelijkertijd was het ook wel even wennen aan deze nieuwe omgeving. En dat maakte de overstap niet gemakkelijk. De barrière lag voor Whitney vooral in de Nederlandse taal. Ze had moeite met het begrijpen van de lesstof. En ook tijdens examens, projecten en presentaties liep ze hier tegenaan. Was het maar in het Engels gegaan, de taal die Whitney als geen ander onder de knie heeft.

Final trip
Uiteindelijk lukte het Whitney om zich te plaatsen voor de laatste ronde van haar studie: het schrijven van haar afstudeerscriptie. Geen makkelijke ronde overigens. Maar Whitney had van haar tegenslagen geleerd. Ze liet zich niet uit het veld staan, ondanks de heimwee, de veranderingen maar vooral ook die lastige Nederlandse taal. Ze leerde omgaan met tegenslagen en deed er nog een schepje bovenop. In die persoonlijke ontwikkeling zat voor Whitney het geluk van een jaartje meer.

Whitney voelde zich echt thuis in Rotterdam, maar het schrijven van die scriptie had toch heel wat haken en ogen. Dat betekende dat ze er meer tijd in moest stoppen dan feitelijk de bedoeling was. Toch heeft ze haar afstudeerstage bij de Curaçao Zoo als heel leerzaam ervaren. Volgens Whitney is school belangrijk, maar moet je er ook voor zorgen dat je plezier blijft hebben in het leven. En dat je niet stil moet blijven staan. Je moet je blijfven ontwikkelen, ook buiten school.  ‘’You are in for a rollercoaster ride, but enjoy every single moment of it,’’ aldus Whitney Dunker.