Docent Taco ten Dam is gek van Feyenoord (en voetbal). Eén keer per maand laat hij zijn communicatieve inzichten los op deze prachtige sport. Dit keer neemt hij de sportjournalist onder de loep. Want, zeggen ze, “de sportjournalist is erger dan iemand die niets kan”.
Door: Taco ten Dam
Journalistiek is communicatie. En communicatie heeft effect. Hoe dan ook en altijd. Laatst maakte een Oostenrijkse rechtse politicus dat weer eens pijnlijk duidelijk. In een heimelijk opgenomen gesprek met een superrijke Russische dubbelagente stelt hij haar voor zo’n 250 miljoen euro te investeren. Waarin? Juist de Kronen Zeitung, één van de grootste kranten van Oostenrijk. Daarna twintig journalisten vervangen, die de rechtse politiek ondersteunen bij de verkiezingscampagne. De Russische dame zou daarna via alle openbare opdrachten in de wegenbouw de investering dik terugverdienen.
Journalisten staan klaar voor de persconferentie.
“Wie niets kan, wordt journalist”
Wat voor politiek geldt, geldt ook voor voetbal en journalistiek. De invloed van media én dus van journalisten is niet te onderschatten. Sinds de successen van het Nederlandse voetbal is de status van de sportjournalist gegroeid. Denkt hij. Hij wil zo graag dat de tijd voorbij is dat ‘echte’ journalisten de sportcollega’s niet serieus namen. Herman Sandberg, lange tijd hoofdredacteur van Het Parool: “Wie niets kan, wordt journalist. Wie dat niet eens kan, wordt sportjournalist”. Toen werd zijn zoon sportjournalist, maar dat terzijde.
De voetbalwereld krijgt extreem veel aandacht. Hoewel bevolkt door journalistieke nitwits en geestelijk beperkten, is hun speelveld ongeëvenaard. Hele krantenpagina’s voor een ventje als Valentijn. Op beeld is te zien hoe hij doceert in een voorbeschouwing van Tottenham tegen de andere club. “Je kunt Lucas Moura rustig alleen voor de keeper zetten want die scoort nooit.” Inderdaad, dat weten we intussen. Uren televisie worden gevuld met ‘journalisten’ als Johan Derksen. Hoor hem praten over het vak “sjoernelistiek”, “fesoenluk” als norm en “Sjempiuns liek” en “wat niet kan op dat niveau”. Het vleesgeworden prototype van Sandbergs sportjournalist. Niets kunnen en je meninkjes eruit flappen met de allure van Johan Cruijff. Toch is Derksen de vleesgeworden paradox, want op het gebied van muziek kan Johan veel.
De sportjournalist als onbezoldigd spreekpop
Moet je meninkjes van Valentijn en Johan serieus nemen? Helaas ja. In de herhaling: communicatie heeft effect. De impact van hun onhygiënisch gedrag en benepen uitspraken is groot. De klantenkring, een soort van bezoekers van een voetbalkantine, volgt het autoriteitsprincipe. Niet de mening, maar de man die haar uitspreekt. En dat is weerzinwekkend als Driessen onder het mom van een grap een hetze voert zoals tegen Ten Hag. Het wordt gevaarlijk als Derksen als “de sportjournalist, de man die erger is dan de journalist, de man die niets kan” zich presenteert als onbezoldigd spreekpop van extreem rechtse politici. Met ongevraagde gekleurde uitspraken over linkse politici, homoseksualiteit, vrouwen en mensen aan wie hij zomaar een hekel heeft.
De cover van de Voetbal International van 30 januari 2019. De pers sprak van een historische wedstrijd die nooit vergeten zal worden.
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.