Blog

De tweede dag na het Carrédebat

Het afgelopen weekend waren de voetbalstadions weer goed gevuld. Door weer en wind stonden mensen in aparte vakken hun club aan te moedigen. Om die vakken staan hoge hekken om tegenpartijen van elkaar te scheiden, zodat er geen ongelukken gebeuren. Terwijl de volgende dag diezelfde mensen weer gewoon naast elkaar staan in de trein. Dit doet mij denken aan de politiek. Afgelopen zondagavond 5 maart vond het Carrédebat plaats en wat gebeurde daar nu eigenlijk allemaal?

Door: Rob Saathoff, student opleiding Communicatie

Met de masterclass van John Bijl, media en debattrainer van politici, nog in het achterhoofd heb ik gekeken naar het debat op RTL 4. Wat ik interessant vond om te bekijken was de non-verbale communicatie van de personen en de techniek die ik van John Bijl heb meegekregen. Namelijk de LSD-techniek; luisteren, samenvatten en doorvragen.

Luisteren
Als er iemand opviel tijdens de uitzending, dan was dat Diana Matroos. De manier waarop zij de lijsttrekkers aan de tand voelde, was opvallend. Op social media werd er flink gereageerd op haar manier van doen. Want wat was nu het ergste? Volgens mij vooral het feit dat Diana niet luisterde. Ze liet de lijsttrekkers niet uitpraten, maar viel hen meteen aan. De meeste ondervraagden gingen daar goed mee om. Marianne Thieme trok dit helaas niet en zij liep dan ook weg zonder Diana Matroos even netjes de hand te schudden. Overigens, na de confrontatie met Henk Krol, werd de felheid van Diana wel een stuk minder.

Gelukkig luisterden lijsttrekkers onderling een stuk beter. Extra goed zelfs, om het daarna de tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken, met diens eigen woorden. Dat VVD-lijsttrekker Rutte de woorden AOW en WAO door elkaar haalde bleef niet onopgemerkt. En dat kwam 50 Plus-lijsttrekker Henk Krol weer goed uit….

Samenvatten
Wat goed werd gedaan tijdens het debatteren, was het samenvatten en spreken in krachtige eindzinnen. Ook openden de meeste lijsttrekkers krachtig. In de stelling kwamen alle kernwaarden van de politieke partij samen. Altijd handig om dat weer even scherp weg te zetten.

Wat Jesse Klaver in mijn optiek goed deed, was het herhalen van wat andere sprekers hadden gezegd en daar vervolgens zijn mening over geven. Dat is precies wat John Bijl bedoelt met het luisteren, samenvatten en doorvragen. Alleen stelde Klaver geen vraag, maar gaf zijn mening. Dat werkte voor mij positief. Zo kwam Jesse over als iemand die in staat is goed naar anderen te luisteren.

Doorvragen
Wat Diana Matroos in mijn optiek goed deed, was het doorvragen tijdens de vragenrondes. Dat bracht een aantal lijsttrekkers in een lastig parket. De vraag aan Jesse Klaver over hoe groen zijn huis is en vragen die daarop volgden, zetten hem even vast. Dat zorgde voor goede televisie. Door die verdiepende vragen te stellen, wordt er meer inhoud gecreëerd. Dat is erg belangrijk bij politici, ook omdat we als kijkers zo de verschillen tussen partijen scherper krijgen.

Leuke avond
Over de hele uitzending gezien, was het een vermakelijke avond. Theater van Henk Krol, tal van versprekingen, chaotische vragenrondes, de grappen van Emile Roemer en de liefde voor het volkslied van Sybrand Buma. Maar het belangrijkste van de avond is toch wel dat alle aanwezige aanvoerders van een politieke club hebben kunnen laten zien waar ze voor staan. Ik ben toch weer dichterbij mijn keuze gekomen. Weet jij al op wie je stemt op 15 maart?

Reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.