The Story Behind – De Euromast

De toren die iedere Rotterdammer kent, en daarmee onlosmakelijk de stad Rotterdam (SMART) verbindt met zijn iconische uiterlijk. Maar waarom is hij eigenlijk gebouwd? Wat is zijn verhaal? Wij zijn op onderzoek uitgegaan en wisten hem te strikken voor een exclusief inside-story. Vandaag is hij aan het woord.

Door: Maurice Verloop

Hoi, ik ben de Euromast! Waarschijnlijk kennen jullie mij wel. Die lange aan de Maas. Alleen vraag ik mij soms af of jullie mij wel écht‘kenne’. Weten jullie bijvoorbeeld al dat ik in 1960 gebouwd ben? Of dat ik eerst maar 100 meter lang was? ‘Huh, maar 100 meter? Hoe lang ben je nu dan?’ Ja, dat zouden jullie wel willen weten, hè! Gelukkig komt dit allemaal aan bod vandaag.

In den beginne
Het was het jaar 1960, ik weet het nog goed. Mijn vader besloot iets groots te doen voor de Floriade, die dat jaar in Rotterdam zou worden gehouden. Huig Maaskant, de slimme man, maakte dus een design voor de hoogste toren van Nederland om zo deze tuinbouwtentoonstelling prestige te geven. En natuurlijk om voor een aanblik te zorgen die de stad Rotterdam waardig is.

Ik kwam dus te staan in het midden van het Euromarktgebied. Elk schip dat via de haven van Rotterdam doorvoer naar bijvoorbeeld Duitsland, Polen, Scandinavië en zelfs Engeland, kon zo zien hoe trots ik daar stond. Te midden van mijn mooie tuin.

Maar wat had ik allemaal te bieden? Twee restaurants in het draaiende kraaiennest en een replica van een scheepsbrug op 32 meter waar het publiek kon ervaren hoe een zeeschip bestuurd werd (zie de foto hieronder). Met als neusje van de zalm, als ‘top of the building’, een cafetaria op de begane grond waar je magnetronmaaltijden kon bestellen. Iets wat zeer uniek was voor deze tijd.

Hoogtepunt van mijn verhaal
Alles verliep voorspoedig. Samen met de stad Rotterdam groeide ik uit tot een icoon in de transportwereld, en daarmee ook als uithangbord van Rotterdam zelf. Tot het moment daar was. Het moment waarop andere, jaloerse, architecten het nodig vonden om grotere gebouwen te creëren. Een SCHANDE! Natuurlijk is dat goed voor Rotterdam. Het betekent vooruitgang, niet lullen maar poetsen, dus vooral niet stil blijven staan. Maar toch niet ten koste van mij? In 1970 had ik hier genoeg van. Het was tijd om groter te denken. En wel met 85m!

Met de bouw van de ‘Space Tower’ op mijn hoofd groeide ik uit tot een mooie 185 meter. Ik stond weer met kop en schouders boven de andere gebouwen. De trouwe waakhond van onze mooie Maasstad.

Met deze attractie gaf ik alle bezoekers, Rotterdammers en toeristen, ook nog eens de mogelijkheid om eens goed te kunnen kijken naar de mooiste stad van de wereld. Met helder weer kun je wel 30 kilometer om mij heen kijken, want de ‘space shuttle’ draait ook nog eens rond.

Einde groeispurt
Nu is het 2019. In mijn 59 jaar is er veel gebeurd. Ik ben allang met pensioen als het om hoogte gaat, ingehaald door meerdere, mooie gebouwen hier in Rotterdam en Nederland. Maar dat betekent niet dat ik niet trots mag zijn op mijn verhaal. Als echte connector van Rotterdam en het Euromarktgebied sta ik er nog steeds, en zal ik dit waarschijnlijk ook nog wel eventjes doen. Daar zorgen mijn Rotterdammers wel voor.

Voor nu is mijn verhaal klaar. Willen jullie meer te weten komen? Over bijvoorbeeld de fraudezaak van 1962? Of hoe ik bijna neergehaald zou worden in 2004? Kom dan een keertje langs. Volg de rondleiding, of blijf even voor een hapje en een drankje in het restaurant. Check hier mijn website.