Teacher Talk – Ron van den Berg

Vraag jij je ook weleens af welk verhaal docenten van onze opleiding te vertellen hebben? In de rubriek Teacher Talk draait het om niets minder dan dat! Wie aan corporate communicatie denkt, denkt aan Ron van den Berg. Voordat Ron docent werd, deed hij ervaring op als tekstschrijver en communicatieadviseur, maar hij haalde tegelijk veel plezier uit het geven van gastcolleges. Dit bracht hem terug naar de plek waar hij in 2007 afstudeerde: onze communicatieopleiding. In dit artikel vertelt Ron meer over zijn interesses die (bijna) allemaal terugleiden naar muziek en taal en de wijsheden van David Bowie die hem in het onderwijs inspireren.  

Door: Sophie Mijnlieff 

 Allereerst, wat leuk dat je mee wilt werken aan dit interview voor Teacher Talk! Wat vind je ervan om te gast te zijn?
“Leuk! Meestal ben ik degene die de moeilijke vragen stelt aan studenten, nu zijn de rollen een keer omgedraaid. Ik ben heel benieuwd wat je allemaal van mij wilt weten! Het is inmiddels alweer wat jaren terug, maar ik heb zelf ook artikelen voor Smart Connecting geschreven. Een van de stukken die ik nog steeds op mijn LinkedIn heb staan, gaat over hoe docenten kunnen leren van studenten. Ik vind het heel leuk dat Smart een nieuw perspectief biedt op het leven van studenten en docenten van de opleiding.”

We gaan even terug in de tijd: om docent te worden, ben je uiteraard eerst student geweest! Hoe verliep jouw studententijd? 
“Ik heb ook Communicatie gestudeerd aan de Hogeschool Rotterdam. Ik heb destijds les gehad van docenten die vandaag de dag nog bij de opleiding werken, zoals Agaath Flikweert en Bas Los. Daar heb ik goede herinneringen aan! Als student was ik heel serieus. Ik kwam altijd op tijd, haalde mijn deadlines en wilde hoge kwaliteit leveren. Wat ik achteraf merk, is dat ik profijt heb gehad van het bestuderen van alle theorieën en modellen. Daardoor kon ik deze als communicatieadviseur inzetten. Zodra je met een directeur aan tafel zit en aan jou gevraagd wordt om mee te denken dan kan je op je intuïtie adviseren, maar het helpt als je een modelletje kan schetsen en je keuzes kan onderbouwen. Dat overtuigt natuurlijk meteen! Na het behalen van mijn bachelor, heb ik een master Nederlandse Taal & Cultuur gedaan aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Bezig zijn met taal, schaven aan teksten en nadenken over hoe taal werkt, dat vind ik heel leuk.” 

Muziek is voor veel studenten belangrijk. Naar wat voor soort muziek luisterde je vroeger en nu graag?
“Veel in mijn leven draait om muziek. Ik speel al meer dan twintig jaar piano en heb een hele verzameling platen en cd’s. Ik stond er in mijn studententijd om bekend dat ik groot fan was van Coldplay. De eerste twee albums vond ik heel goed. Nu ben ik meer van de oude muziek uit de jaren zestig en zeventig. The Rolling Stones, the Beatles en David Bowie kan ik erg waarderen. Dit jaar is er ook een nieuwe film over Bowie uitgekomen, Moonage Daydream. Waanzinnig goed! Wat ik zo cool vind, is dat hij grenzen doorbreekt. Je ziet in de film dat interviewers geen raad weten met hoe hij eruit ziet en wat hij zegt. De manier waarop in een bepaald tijdsgewricht tegen dingen als gender aangekeken werd, zette hij helemaal op zijn kop. En dat vertaalde hij naar hele mooie, creatieve producten. Inspiratiebron!” 

Welke stappen heb je gezet nadat je afgestudeerd was van je masteropleiding?
“Ik kon meteen aan de slag als tekstschrijver bij een communicatiebureau in Gouda, Leene Communicatie. Toen ik daar begon met schrijven, kreeg ik mijn teksten terug vol rode strepen en opmerkingen in de kantlijn over hoe het anders moest. Dat was wel grappig, want ik kreeg altijd van docenten terug dat ik goed kon schrijven en had natuurlijk Nederlands gestudeerd. Toen dacht ik: oh, ik heb nog wel wat stappen te maken om echt een goede schrijver te worden. Vervolgens heb ik in een half jaar tijd heel goed leren schrijven door collega’s die allerlei journalistieke prijzen hebben gewonnen. Uiteindelijk merkte ik dat regels er zijn om te overtreden. Mijn tip? Schrijf eens zoals je het zou zeggen tegen een vriend of vriendin. Zet die punt een keer midden in een zin en begin het tweede deel weer met een hoofdletter, omdat een tekst dan gaat lopen op gevoel en flow. Dat heb ik daar wel geleerd. 

 Schrijven vond ik dus erg leuk, maar toch wilde ik het communicatievak eerst nog wat meer allround verkennen voordat ik me ging specialiseren. Toen ging ik bij een woningcorporatie werken die een hele nieuwe communicatiekoers wilde varen. Veel meer de klant op 1 zetten en dat in alle communicatie doorvoeren. Die koers heb ik samen met de manager van destijds helemaal uitgewerkt. Ik vond het heel tof dat ze me stimuleerden om als net afgestudeerde van alles te ontdekken. Ik begon als junior communicatieadviseur en na vijf jaar ging ik weg als senior. En toen werd ik docent!”  

Ja! Vertel eens, hoe ben je uiteindelijk docent geworden bij de opleiding?  

“Ilse Ooms, oud-docent van de opleiding, vroeg mij een paar keer om gastcolleges te komen geven. Wat me opviel, was de leuke sfeer die op de hogeschool hing. Allemaal ambitieuze jonge mensen die graag willen leren, collega’s die ook iets hebben met ontwikkeling, op hoog niveau moeten nadenken over je vak. Wat een leuke dingen komen hier bij elkaar, dacht ik! Dat was eigenlijk precies wat ik zocht. Het vak als communicatieadviseur was best hectisch: veel deadlines, snel schakelen omdat de journalist antwoord wil, de directie die hoge ambities heeft en morgen in de krant wil met een stuk… Dat is best wel druk en stressvol af en toe. Ik wilde bezig zijn met het communicatievak, maar op een andere manier.  

 Toen ze hier bij Communicatie nieuwe collega’s zochten, heb ik gesolliciteerd. De studie en het hele communicatievak waren ondertussen enorm veranderd en gegroeid. Toen ik hier kwam werken, heb ik geen moment het gevoel heb gehad dat ik me eerst nog moet bewijzen omdat docenten me nog als student herkenden. Je wordt meteen als gelijkwaardig gezien en er wordt geluisterd naar je ideeën, dat vond ik heel bijzonder. Dat was echt een warm bad. Inmiddels werk ik hier alweer bijna acht jaar, maar dat voelt nog lang niet zo. Mijn ervaring is dat de collegejaren zo snel voorbij vliegen. Het is nu december en momenteel zijn we het tweede semester aan het voorbereiden. Maar voor je het weet is het mei en zijn de voorbereidingen voor een nieuw collegejaar alweer volop gaande. Als je dat blijft doen, dan zit je zo aan de acht jaar! Maar het is ook wel een signaal dat ik het erg naar mijn zin heb.”

Wat voor vakken geef je binnen de opleiding? Waarvoor kunnen studenten bij jou terecht? 
“Bijvoorbeeld de eerstejaars majors Identiteit & Verhalen en Contentstrategie, de major Reputatie & Relatie uit jaar twee en de derdejaars minor Corporate Business. Ik vind het heel leuk om studenten te helpen met strategische vraagstukken, bijvoorbeeld over hoe organisaties hun stakeholderstrategie kunnen uitstippelen. De afgelopen jaren heb ik ook samen met andere docenten de lijnen van het nieuwe curriculum bedacht. De vier cursussen die ik net noemde, heb ik helpen opzetten en uitdenken. Daarnaast ben ik stagebegeleider en afstudeerbegeleider. En dan is er nog het fenomeen voorlichting. Dat vind ik ook altijd leuk omdat je elke open dag opnieuw het verhaal van de opleiding scherp moet maken voor studiekiezers.” 

Wat maakt het werk als docent zo leuk, inspirerend of uitdagend?
“Het leukste vind ik het als studenten een beetje bijdehand zijn en de boel op een positieve manier proberen te ontregelen. Dat is misschien wel de Bowie-impuls in het onderwijs. Daar moet je als docent op anticiperen, want mijn ervaring is dat studenten veel vernieuwende ideeën meebrengen, soms zonder dat ze daar zelf erg in hebben. Als je altijd de dingetjes blijft doen volgens het boek, dan blijft communicatie een statisch vak. Soms heb je juist een soort rebelse, vernieuwende ingeving nodig, waardoor er energie vrijkomt die nieuwe ideeën losmaakt en waardoor oplossingen beter worden. Mijn uitdaging als docent is om altijd open te blijven staan voor de onconventionele ideeën, ook als deze soms gepaard gaan met een grote mond of een rebelse houding. Vaak zit daar namelijk wel iets in.” 

Wie is Ron in zijn vrije tijd? Wat zijn je hobby’s en interesses? 
“Daarin speelt muziek natuurlijk zoals eerdergenoemd een grote rol. Sinds een paar jaar leer ik om gitaar te spelen, maar daarbij frustreert het me een beetje dat ik nog lang niet het niveau heb van het pianospelen. Ook lees ik heel veel literatuur, zowel Nederlands als buitenlands. Verder heb ik een zoontje van twee jaar. Hij is een klein stuiterballetje, dus ik ga graag samen met hem en met mijn vriendin lekker naar het bos of naar het strand. Natuurlijk hou ik ook wel van samen met vrienden een biertje drinken of naar het terras. En musea, daar kom ik ook graag! Laatst ben ik in Den Haag bij Huis van het Boek geweest, naar een voorstelling van Ruud de Wild over Nederlandse muziek. Het komt allemaal bij elkaar hè? Echt een coherent verhaal heb ik, haha!”  

 Je woont in Den Haag, maar werkt in Rotterdam. Wat is je band met deze stad? 
“Ik woon inderdaad in Den Haag, maar ik ben geboren in Delft, opgegroeid in Pijnacker en ik ga in januari verhuizen naar Gouda. Dat vind ik mooi, allerlei plekken ontdekken. Maar Rotterdam is de allermooiste stad van Nederland. Sterker nog, ik zeg altijd dat het de enige stad van Nederland is. Ik kom hier vaak met de metro aan bij Beurs. Vervolgens met de roltrap omhoog en dan stap je uit in de skyline, vaak met een cruiseboot op de achtergrond. Dat vind ik echt super! Als ik college sta te geven op de derde in mijn favoriete lokalen H3.308 of H3.312, heb je een schitterend uitzicht over de haven.” 

Als je de lezers een boodschap zou mogen meegeven, wat zou je ze dan vertellen?
“In lijn met wat ik eerder zei: durf voor het onconventionele te gaan. Niet per se om altijd maar rebels te moeten zijn, maar juist om af te gaan op datgene waarvan jij denkt dat het je wat brengt. Soms ook ongeacht wat anderen vinden. Volg je eigen koers, ook als dat niet in een hokje past.” 

Credits beeld: www.cedricveldhuis.com