Teacher Talk – Leyla Öcel

Vraag jij je ook weleens af welk verhaal docenten van onze opleiding te vertellen hebben? In de rubriek Teacher Talk draait het om niks minder dan dat!  In deze nieuwe editie krijg je een kijkje in het inspirerende verhaal van Leyla Öcel. Van lessen Engels tot de internationale minor Get Connected en van leerteam tot afstudeerpitches: deze enthousiaste docente is van alle markten thuis. En dat terwijl haar op het vmbo altijd verteld werd dat het er voor haar niet inzat om docent te worden! Hoe is het haar toch gelukt om haar grote passie na te leven? En hoe zit het met haar eigen consultancy bureau?  

 Door: Sophie Mijnlieff 

Wat leuk dat je mee wilt werken aan dit interview voor de Teacher Talk. Wat vind je ervan om hier aan bij te dragen?
“Spannend, maar het is ook zeker een eer dat er mensen nieuwsgierig zijn naar wie ik ben. Ik ben bekend met de rubriek en heb eerdere edities ook met plezier gelezen!”  

We gaan even terug in de tijd: om docent te worden, ben je uiteraard zelf ook student geweest! Hoe verliep jouw studententijd? 
“Dat wil ik graag vertellen, maar daarbij wil ik wel alvast het volgende zeggen: doe het niet zoals ik het heb gedaan, want ik heb niet de makkelijkste route genomen. Ik genoot namelijk meer van mijn studententijd dan van het werken aan school. Na het behalen van mijn vmbo-diploma was het logisch om naar het mbo te gaan, maar eerlijk gezegd wist ik meteen dat ik daar niet op mijn plek zat. Al na twee weken ben ik gestopt met de mbo-opleiding Sociaal-pedagogisch Werk. Toen we een dagje snuffelstage moesten lopen, kwam ik terecht bij een gezin dat een zwaar gehandicapt kind had. Ik wil jongeren graag helpen, maar ik kwam er meteen achter dat zulk zwaar en intens werk niet mijn ding was.  

Ik wilde altijd al graag docent worden, maar toen ik docenten om mij heen constant hoorde zeggen: ‘Dat lukt jou niet, je bent helemaal niet zo slim’, ging ik daarin in geloven. Zulke uitspraken moet je niet aannemen, want je kent jezelf beter dan wie dan ook. Uiteindelijk is het ‘m zodanig geworden dat ik nu docent op de Hogeschool ben! Later werden we collega’s en dit was een erg mooi moment.” 

Hoe heb je je passie om docent te worden uiteindelijk toch nageleefd?
“Nadat ik was gestopt met studeren, ging ik van alles doen waaronder reizen. Toch was de drive om docent te worden er nog altijd. Toen ik de optie had om een toelatingstoets te doen voor het hbo, heb ik deze kans meteen gepakt. Je snapt wel dat ik die toets niet haalde, immers had ik nooit echt gestudeerd. Het jaar daarna was mijn leven zoveel veranderd: ik had een doel, waardoor mijn motivatie en passie terug waren. Bij mijn derde poging wist ik precies hoe ik moest leren en daardoor haalde ik ‘m! Toen ben ik begonnen met de Lerarenopleiding Engels aan de Hogeschool Rotterdam. Echter kreeg ik na twee jaar te maken met het bindend studieadvies. Ik had namelijk tijdens mijn studietijd echt the time of my life. Tentamens leren en naar school gaan was voor mij een side-note; dat deed ik niet.  

Daarna ben ik bij de Lerarenopleiding op de Hogeschool Utrecht terecht gekomen, waar ik in de gaten kreeg dat ik er echt voor moest gaan. In Utrecht draaide de studie veel meer om de didactische kant, dan om het theoretische gedeelte en deze werkvorm paste zoveel meer bij mij. Ik was het reizen erg gewend, dus om buiten Rotterdam te zijn gaf mij een extra boost. Hogeschool Utrecht voelde aan als een warme thuisbasis waar ik vaker wilde zijn en dit had veel impact op mijn leren. Ik ben net niet cum laude, maar wel met een mooi cijfer afgestudeerd! Uiteindelijk heb ik ook mijn Master Leren & Innoveren behaald om mij nog meer in de onderwijskundige en didactische kant te kunnen verdiepen. Ik ben dan wel geen sociaalpedagogisch werker geworden, maar wilde wel graag de pedagogische relatie met studenten versterken.” 

“Er werd gezegd dat het me niet zou lukken om docent te worden. Uiteindelijk ben ik nu docent op de Hogeschool.”

Welk inzicht heb je uit deze tijd gehaald?
“Twijfel niet aan jezelf. In Rotterdam had ik een grote vriendengroep, maar soms moet je ook dingen alleen en zelfstandig durven doen. In Utrecht stond ik er in alle opzichten alleen voor, waardoor ik veel meer persoonlijk contact had met groepsgenoten. Mijn sociale kringen zijn daar zodanig vergroot, dat ik vriendschappen sloot die ik nu nog steeds heb. Utrecht heeft mij de kans gegeven om te groeien.”  

Hier zie ik nog niet direct een link met communicatie in terug. Hoe ben je uiteindelijk bij de opleiding Communicatie terecht gekomen? 
“Ik heb eerst op verschillende middelbare scholen Engels gegeven, In die tijd kende Hogeschool Rotterdam nog hele andere vakken; in verschillende leerjaren werden veel meer lessen over Engels gegeven. Grappig feitje: ik wist dat mevrouw Koyuncu, die ik nog kende uit mijn studietijd in Rotterdam, ook hier op de opleiding werkte. Toen ik een vacature open zag staan en ging solliciteren, benoemde zij dat ik goed binnen het team zou passen. Hoewel Engels altijd mijn kernvak zal zijn, ben ik door de tijd heen erg gegroeid in verschillende vakken en werkzaamheden als docent. Ik geef nu al bijna 25 jaar les, waarvan 12 jaar aan de Hogeschool Rotterdam. Ook groei ik nog altijd binnen het communicatievakgebied en binnen alle aspecten van communicatie. Dit komt zeker door mijn collega’s, door de studenten en door de verschillende vakken die ik geef.”  

Bij welke vakken binnen de opleiding ben je betrokken en waarvoor kunnen studenten bij jou terecht? 
“Ik ben erg betrokken bij het internationale perspectief van de opleiding: ik geef zowel Engels als de internationale minor Get Connected en daarnaast zet ik me in voor buitenlandse stages. Ook geef ik major in jaar 1, eventmanagement in jaar 2 en leerteam in jaar 3 en jaar 4. Verder behoren ook de afstudeerpitches van jaar 4 tot mijn programma. Binnenkort zit ik ook in de opleidingscommissie. Studenten kunnen dus voor van alles bij mij terecht! Het is een enorm privilege om in verschillende leerjaren werkzaam te zijn. Zo leer je studenten door de jaren heen op meerdere vlakken kennen en dat geldt andersom natuurlijk ook. Ik zie studenten die ik in eerdere leerjaren heb gehad echt groeien. Soms krijg ik van (oud-)studenten weleens geboortekaartjes of uitnodigingen voor bruiloften. Dan heb ik echt mijn trotsmomenten!”  

Wat maakt het werk als docent zo inspirerend of juist uitdagend? 
“Ik vind sowieso elke les die ik geef een uitdaging. Ik vergelijk lesgeven weleens met een theater: je weet niet hoe je publiek zal reageren en dit is altijd weer anders. Als docent is het mijn passie om studenten te bereiken om ze iets te leren. Al is het maar een klein puntje dat ik ze voor het leven mee kan geven, daarvoor doe ik het. Mijn master deed ik dan ook, omdat ik juist hierin een enorme verdiepingsslag wilde maken om het beste uit mijzelf te halen. Eerst was het voor mij erg belangrijk om ervoor te zorgen dat studenten een hoog cijfer behaalden. Nu draait het er voor mij om welke inzichten studenten hebben opgedaan en wat ze meenemen van een bepaalde periode.  Dit hoeft niet altijd iets positiefs te zijn, want feedback is hierin ook waardevol. Dit is momenteel mijn passie en primaire doel binnen het lesgeven.” 

“Al is het maar een klein puntje dat ik studenten voor het leven mee kan geven, daarvoor doe ik het.”

Waar ligt je passie binnen het communicatievakgebied?
“De verscheidenheid. Communicatie is op zoveel vlakken inzetbaar. Waar het vandaag binnen het vak om draait, kan morgen weer anders zijn. Ik heb ook al zo’n drie jaar mijn eigen consultancybureau genaamd FeedForward Consultancy. Hierbij gaat het om coaching op maat door het verzorgen van trainingen. Deze draaien bijvoorbeeld om omgaan met faalangst en stress. Dit doe ik voornamelijk voor middelbare scholen, maar ook op persoonlijk niveau en voor bedrijven als Hogeschool Utrecht en Gemeente Rotterdam. Mijn verhaal komt met name bij voorgezet onderwijsinstellingen en op het mbo vaak goed over, omdat hier erg herkend wordt wat ik vertel. Nu de eindexamens eraan komen, krijg ik alweer verzoekjes binnen!”  

Wie is Leyla in haar vrije tijd? Wat zijn je hobby’s en interesses?
“Ik ben veel met mijn eigen bedrijf bezig. Verder ben ik de afgelopen jaren in een wat rustiger vaarwater terecht gekomen. Mijn hobby’s, interesses en prioriteiten zijn in coronatijd erg veranderd. Ik ben met de kleine dingen veel gelukkiger. Daarin is tijd doorbrengen met mijn familie voor mij erg belangrijk. Verder neem ik graag tijd voor mijzelf, denk aan een film kijken, er soms een boekje bij pakken of simpelweg een stukje wandelen. Tenslotte haal ik er enorm veel voldoening uit om met studenten en jongeren bezig te zijn en ik zie mijn beroep dan ook niet als werk. Volgens mij ben ik een van de gelukkigste mensen op de aardbol, omdat ik al heel vroeg wist wat ik wilde!”  

Muziek is voor veel studenten belangrijk. Naar wat voor soort muziek luister je graag?
“Wat je maar kan bedenken! Van Turkse volksmuziek tot Marvin Gaye tot Frans Bauer, dat kan echt alle kanten opgaan. Het ligt erg aan mijn stemming en verandert ook vaak! Er zijn momenten waarop ik ook graag opera luister, maar ik switch net zo snel weer naar housemuziek of R&B!” 

“Luister meer naar je eigen gevoel. Je kent jezelf beter dan wie dan ook.”

Als je de lezers een boodschap zou mogen meegeven, wat zou je ze dan vertellen?
“Hou meer van jezelf en vertrouw meer op je eigen intuïtie. Vraag niet om advies omdat je graag iets te horen wilt krijgen, maar volg je hart en leef je passie na. Luister meer naar je eigen gevoel, want dat zegt vaak heel veel!”