Schoolsongs – “Schooldays”

Docent Taco ten Dam is gek van muziek én voetbal. Dat steekt hij niet onder stoelen of banken. Zo legde hij vorig jaar menig voetbalonderwerp nog langs de communicatielat, dit jaar gaat zijn aandacht uit naar de muziek. In deze rubriek bespreekt hij nummers die op de een of ander manier met school te maken hebben. Dit keer neemt hij Schooldays van Chuck Berry onder de loep.

Door: Taco ten Dam 

“Keep up the teacher don’t know how mean she looks”

Schrijven en muziek maken kon hij als de beste. De tijdgeest vertalen naar liedjes. Teksten voor de jeugd. In die vreselijke jaren ’50. Althans zo beschrijft de historicus die jaren vaak. De Tweede Wereldoorlog voorbij, maar de dreiging van een nieuwe altijd dichtbij. Geen beste tijd om jong te zijn in Amerika. Maar de echte omgeving van jonge mensen is thuis, school en de “juke joint”, een vage kroeg, een danstent, een tent. Met, en dat was zó belangrijk: een juke box.

Chuck Berry die in 2017 overleed, maar op zijn 90-ste nog de gitaar pakte om zich te laten horen, was een echte storyteller die de universele thema’s van de jeugd vertolkte. En de school was voor jeugd in de fifties een verplichte verschrikking. Het gebouw een gevangenis, het lokaal een benauwde cel, de docent een hardvochtige cipier en het regime hard. “Working you fingers right down to the bone”, zo hard werken dat de vellen erbij hingen en je het bot van de vingers ziet. Maar dan: de vrijheid. “Soon as three o’clock rolls around, you finally lay your burden down”. Boeken dicht, op naar de “juke joint”. Muntje in de juke box en “you’re gotta hear something that’s really hot”. Hier klinkt de muziek, hier klinkt vrijheid. Muziek uit de juke box als geschenk voor iedereen in de joint. Dat was pas delen en verbinden.

(collectie  Taco ten Dam)

Up in the mornin’ and out to school
The teacher is teachin’ the golden rule
American history and practical math
You studyin’ hard and hopin’ to pass
Workin’ your fingers right down to the bone
And the guy behind you won’t leave you alone

Chuck Berry schreef tekst en muziek.  Het nummer kwam in maart 1957 uit als single. Het staat ook op het album After school session dat twee maanden later uitkwam.