SAMTHINKS S03E06

Stil eens. Sttt, even niets zeggen. Hoor ik daar nou… is dat nou? Dat zachte gebrom. Dat kan bijna niet, is dat daadwerkelijk? Jawel! Een hagelnieuwe SAMTHINKS is nedergedaald. Komt allen tezamen, jubelend van vreugde. Komt nu, o komt nu, naar hier. Corona, Hanau, meer corona, babyfoons, nog meer corona en een recensie liggen in het verschiet. Op uw plaatsen. Klaar voor de start… Valse start van nummer 56, even terug op de plaats. Ja? Klaar voor de start… af!

Corona-update I
We onderbreken deze SAMTHINKS voor een korte update over het coronavirus. Het virus is opgedoken in Tilburg. Ik voel me nog goed, maar – en dat moet gezegd – ik ben ook al minstens twee jaar niet in Noord-Brabant geweest. Uit zelfbescherming, tuurlijk, maar ook uit zelfrespect. We houden u op de hoogte.

Hanau
Een extreemrechtse schutter in Hanau
Gedreven door haat en door wantrouw
’t Heeft hier weinig effect
Als je de comments checkt:
‘Ik blijf Forum levenslang trouw’

Corona-update II
Net met de bus geweest. Er zat daar een overjarige man te hoesten in zijn vuist. Ik heb hem bij wijze van burgerparticipatie naar de grond gewerkt om hem te vertellen dat je in je elleboog moet hoesten. Bij nader inzien was het naar de grond werken niet nodig. We blijven alert en onze handen wassen.

Lieve Sam

In de rubriek Lieve Sam beantwoord ik zogenaamd noodkreten van u, de lezer. Gezien het feit dat het deze maand Valentijnsdag was, heb ik me een weg moeten banen door de tientallen imaginaire liefdesbrieven en huwelijksaanzoeken aan mijn adres, op zoek naar een vraag van een lezer die hulp nodig had. Het was even zoeken maar het is gelukt. Bij wijze van spreken. Nu dus de fictieve vraag van Monieckque en Bas-Jan Lomps uit Den Helder.

Lieve Sam,

Vorig jaar november hebben wij, na een relatie van bijna acht jaar, onze eerste spruit gekregen. Daarnaast zijn we rond die tijd ouders geworden van ons eerste kind, en daar zit hem nu net de crux van ons probleem.

Al sinds Désley, onze zoon, nog maar enkele uren thuis was uit het ziekenhuis merkten we dat hij een grote fascinatie heeft voor de babyfoon. Urenlang horen wij hem bezig met dat ding. Wij hoeven maar de kamer uit te lopen of het is raak. En op de gekste tijden, soms zelfs midden in de nacht! Is het raar dat zo’n jong ventje er al zo vaak mee bezig is? Hadden we langer moeten wachten met het geven van zijn eerste babyfoon? Alle ouders van leeftijdgenootjes hebben er ook al een gekocht en wij willen ook niet de oorzaak zijn dat Désley straks uit de sociale box valt.
We zijn als de dood dat hij een babyfoonverslaving heeft. En we proberen van alles. Zo hebben wij bijvoorbeeld geprobeerd om vaste tijden af te spreken waarop hij even mag janken door de microfoon, maar daar houdt hij zich gewoon niet aan. Je kunt hem wel afpakken maar we vinden wel dat hij bereikbaar moet zijn, we wonen nogal groot ziet u.

Kun jij ons helpen? We zijn radeloos!

Beste Monieckque en Bas-Jan,

Wat gaat de tijd toch hard. Ik herinner me nog goed dat ik mijn eerste babyfoon kreeg. Het was de zomer voordat ik naar de middelbare school ging. Ik was net 12 geworden en mijn hele lichaam was aan het veranderen van jongen naar man. Het was zo’n zomer die maar niet voorbij leek te gaan. Lange avonden, het heerlijkste eten, urenlang zwemmen in de Adriatische zee.
Het was die zomer dat ik Jerry leerde kennen op een camping in Bari. Jerry de Bok noemden we hem, vanwege zijn harige benen en omdat dat gewoon zijn achternaam was. Hij woonde in Hoenderloo en was – zoals hij dat zelf zo treffend kon verwoorden – ‘niet van plan zich ooit nog in het zweet te werken voor die sujetten in Den Haag’.  Wat hebben we gelachen, wat hebben we geleefd.
Nadat we e-mailadressen hadden uitgewisseld gingen we beiden onze eigen weg. Zoals dat gaat verwaterde ons contact op den duur. We hadden een eigen leven, apart van elkaar, waarin de zomer van 2010 verworden was tot een fletse foto in een overvol fotoalbum.
Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk.

Groet,
Sam

Heeft u ook een vraag? Zo zo, nou nou, poeh poeh. Zoek het maar uit naar fictiefmailadres@samthinks.nl en wie weet!

Corona-update III
Zojuist overvallen door een koude rilling en een milde niesbui (twee stuks nies direct achter elkaar). Het heeft er alle schijn van dat ik corona heb. Voor u heeft dat geen directe gevolgen, zolang u na het lezen maar goed de oogballen wast. Dertig seconden met warm water en zeep en ook goed onder de iris wassen. Ik ga intussen langs bij mensen van wie ik nog geld krijg.

Recensiersels
In de rubriek recensiersels recenseer ik alle dingen die ik cooler of minder cool vind dan cool. De opzet is een klein beetje veranderd om aan te blijven sluiten op de behoeftes van de moderne tijd. Zo is het maximum aantal sterren verlaagd van vijf naar twee. Daarnaast  is de tekst wat ingekort. Dit alles om tegemoet te komen aan de verklote spanningsboog van jonge mensen.

Wat? Getafe CF
Waarom? Omdat ik dat toch zeker zelf bepaal!
Oké rustig…

Mooie club, goede lijn in het spel, sympathieke jongens. Echt, de beste toneelgroep die ik in tijden heb gezien. Die gaan nog heel ver komen, ten koste van Ajax. Bis, bis, bis.

★ ★

Corona-update IV
Goed nieuws: ik heb mijn geld terug. Nog meer goed nieuws: ik heb geen corona. Slecht nieuws: dat betekent dat het virus nu ergens in Nederland rondwaart. Er staat een stevige noorderwind dus het kan zijn dat het inmiddels in provincies als Utrecht, Noord-Holland of Overijssel is aanbeland. Als je het virus vindt, NIET met je blote handen oppakken, daar maak je het alleen maar bozer mee. Probeer het virus af te leiden met een anekdote over een zomervakantie op een camping in Bari. Als je nooit in Bari bent geweest kan Sicilië of in een uiterst geval Rimini ook. Kijk het virus niet in de ogen en wacht rustig totdat mensen op sociale media de situatie bagatelliseren.