#70 Ondertussen- Hebben we allemaal huidhonger

Wat een fantastische uitdrukking! Het klinkt alsof je iemand op wil eten, erg toepasselijk zo vlak na Halloween. We zijn door het huidige virus natuurlijk niet ineens getransformeerd in vampieren. We maken wel een hele andere gebeurtenis mee; er is steeds meer behoefte aan lichamelijk contact. Die warme knuffel van je ouders of vrienden, een kus op je wang op je verjaardag of een simpele handdruk. We missen dit fysieke contact. Doormiddel van gesprekken met vriendinnen uit verschillende studentensteden en een stukje online onderzoek, wil ik erachter komen wat huidhonger precies is en hoe studenten dit persoonlijk ervaren.

Door: Eva de Bruin

Ik ervaar steeds meer huidhonger bij het vieren van iets leuks, of het troosten van elkaar. De eerste golf ervaarde ik dit enorm omdat mijn huisgenoten bij hun ouders waren en ik 5 weken naar een scherm zat te staren.  Het voelde een beetje leeg, voor mij was het niet perse huidhonger maar meer de behoefte om iemand fysiek te zien. Nu ervaar ik het een stuk minder omdat ik met een klein en beperkt groepje afspreek. Zo zien we alleen elkaar en blijft onze mentale en fysieke gezondheid optimaal en ontvang ik regelmatig een veilige knuffel.
– Lotte, Groningen

Het woord huidhonger is een logische samenstelling van de woorden huid en honger. Laten we ondanks deze simpele samenstelling de uitdrukking toch wat verhelderen. Bij het Googelen van het simpele woord ‘honger’ kom je uit bij ‘grote behoefte’, ‘hunkering’ en ‘onverzadigbaar verlangen’. Honger wordt dus geassocieerd met verlangen. Dan het woord ‘huid’; de huid is het grootste zintuigelijke orgaan. De communicatie van de huid werkt twee kanten op, je krijgt informatie over de buitenwereld maar geeft ook (onbewuste) signalen terug. Zo kom je bij de logische conclusie dat de mooie uitdrukking, huidhonger, de behoefte of het verlangen naar fysieke aanraking is.

De behoefte aan fysiek contact met elkaar is er zeker. Het gemis is een gevoel van leegte en ook een beetje van eenzaamheid. Je ziet je vriendinnen minder vaak en een knuffel is niet zo vanzelfsprekend meer als je elkaar wel weer ziet. Gelukkig kan ik altijd een knuffel krijgen van mijn ouders. Het is belangrijk dat je luistert naar wat je lichaam nodig heeft, maar daar wel verantwoordelijk op in speelt.
– Merel, Utrecht

Deze huidhonger heeft te maken met het feit dat wij mensen sociale wezens zijn. Maar het gaat zelfs dieper dan dat. De vernieuwde knuffel, een elleboogbegroeting, zorgt helaas niet voor oxytocine (het liefdeshormoon dat zorgt voor verbondenheid met elkaar). Je leest het goed, wij zijn allemaal gek op dit knuffel/liefdes hormoon, omdat het ons rustig en stressbestendig maakt en pijn vermindert. Uit onderzoek van Psycholoog Harry F. Harlow in de jaren 50 bleek dat wij een aanraking/knuffel waarbij oxytocine vrijkomt belangrijker vinden dan eten, onze eerste levensbehoefte.

In juni kwam de uitdrukking huidhonger voor het eerst voorbij op mijn socials. Sindsdien zit het helemaal in mijn woordenboek. In je hoofd wil je dan alle dingen die niet mogen, knuffelen en mensen aanraken. De huidhonger werd bij mij gestimuleerd tijdens de Intelligente Lock down. Ik krijg geregeld een knuffel van mijn ouders, en soms van een vaste vriendinnengroep maar het is minder intiem meer oppervlakkig. Iedereen die single is zit in hetzelfde schuitje. De andere dag sprak ik met een jongen op een datingapp en die bevestigde dezelfde behoefte ook te hebben. Zo merk ik dat ik niet de enige ben. Een datingapp is ideaal, alleen het fysieke afspreken is onmogelijk met de huidige omstandigheden. Je komt wel nieuwe mensen tegen in de supermarkt, maar daar ga ik me niet voor opdoffen.
-Francis, Maastricht

Het is ondertussen al zo normaal geworden om als student dag in dag uit te staren naar je (oh zó koude) laptop. Toen ik klein was hield ik echt van knuffelen, iedereen kreeg altijd een dikke knuffel van mij. Hoe ouder je wordt hoe minder je stilstaat bij het belang van een knuffel, een simpele aanraking of een handdruk. We kunnen dus via onze laptop contact met elkaar houden, alleen dat ding is (fysiek) behoorlijk koud. Geen knuffelmateriaal dus. Dit is wel een bevestiging voor de toekomst; technologie kan niet alles vervangen. Mijn oplossing? Volhouden en iets anders vinden om te knuffelen zoals dit.