Hoe is het met – Sanne Smit

IN DE RUBRIEK ‘HOE IS HET MET’ GAAN WE OP ZOEK NAAR ‘OUDE’ BEKENDEN. STUDENTEN DIE BIJ JE IN DE KLAS HEBBEN GEZETEN EN VAN WIE JE GEWOON WEL WEER EENS WILT WETEN HOE HET MET ZE GAAT. OF OUD-STUDENTEN VAN WIE JE ZIET DAT ZE HELE TOFFE DINGEN ‘LOPEN OF ZITTEN TE DOEN’.

Dat laatste was het deze keer. Een berichtje van Sanne Smit op Linkedin. We hebben elkaar voor het laatst gezien in 2018. Toen studeerde ze af. Nu schrijft ze vol enthousiasme over de spannende beslissing die ze heeft genomen. In september is ze met ‘Effe kletsen met’ gestart. Een prachtig concept waarin alles om mensen draait. Omdat ze uit eigen ervaring weet hoe belangrijk het is om je verhaal bij iemand kwijt te kunnen.

Maar voordat we met deze Sanne in het diepe duiken, eerst nog even dit. Kennen we die naam al niet? Ja natuurlijk. Verwar daarom deze Sanne niet met de andere Sanne Smit, onze collega dan wel docent. ‘What’s in a name’, zei Shakespeare ooit al eens. En die wijsheid blijkt ook hier zomaar weer op te gaan.

We spreken af in de kantine op de begane grond van de Wijnhaven. Het heeft haar duidelijke voorkeur. Zo leuk om hier weer even de sfeer te proeven. Ze is enigszins verbaasd. “Nee zeg, hier is echt niets veranderd. Alsof de tijd heeft stilgestaan en ik gewoon weer binnen kom wandelen.” Een eerste vraag hoeven we dan ook niet echt te stellen. Spontaan als ze is, brandt ze los.

“Wat heb ik een prachtige tijd hier op school gehad. De opleiding sloot helemaal aan op wat ik leuk vond. Het schrijven, het presenteren, de uitdagende opdrachten, maar vooral ook de leuke klasgenoten. Ik genoot ervan. Mijn creativiteit kwam hier tot leven en ik kwam erachter dat ik best wel veel kon. Daarin is vooral de minor PR doorslaggevend geweest. Samen met drie andere meiden vormden we het bureau GRL PwR. Iedere presentatie sloten we af met de vraag ‘GRL Pwr, Need I say more?’ Een die hakte erin, iedere keer weer.”

Zo te horen een enorm leuke tijd. Hoe was het om uiteindelijk met je diploma op zak de praktijk in te duiken?
“Eigenlijk had ik enorm graag door willen gaan met GRL PwR. Als klein meisje had ik al het plan om voor mezelf te beginnen. Met een kledingzaak. Dat is het niet geworden maar de doorstart van dit bureau zag ik al helemaal voor me. Maar goed, daar had ik wel meer mensen voor nodig. En de andere meiden kozen – en dat begreep ik – voor een heel ander pad. Dat betekende voor mij ook dat ik eerst maar eens verder moest kijken.”

En hoe zag dat eruit?
“Ik ben begonnen als Social Media Expert bij Localty, een bureau dat zich richt op de retail. Daar stuurde ik een team aan dat de online content voor tal van supermarkten bedacht.  Ook de grotere, zoals Jumbo en Albert Heijn. Ik kon daar het nodige van mijn creativiteit in kwijt. Hoe zorg je dat het publiek aanslaat op een bepaald product en het ook daadwerkelijk gaat kopen? Met die verkoopresultaten kwam de supermarkt ook terug, zodat we ook echt te zien kregen wat werkte. Het was echt enorm leuk om een team mee te nemen in dat creatieve proces en hen daarin te zien groeien.”

Maar toch besloot je na een jaar weg te gaan…
“Ja, dat klopt. Ik had behoefte aan meer uitdaging. Wilde mezelf verder ontwikkelen. Ik ben toen junior digital producer geworden bij In10. Ook daar heb ik een fantastische tijd gehad. Als ik vakantie had gehad, dacht ik echt: Yess, en nu weer terug naar kantoor.”

Wat was hier je uitdaging?
“Die digitale kant, dat was nieuw en spannend. Maar ik ging ervoor, leerde van mijn fouten en schreef zoveel mogelijk op van wat ik zag. Het scherp krijgen van het vraagstuk van de klant, daar ben ik hier echt goed in geworden. Bij In10 werd ik eigenlijk steeds minder afwachtend en probeerde ik van alles wat voorbijkwam iets mee te pakken. Ook bij klanten, waarvan de vraagstukken nog net iets te lastig waren om op ingezet te worden. Ik mocht echter altijd bij de meetings aansluiten om mee te luisteren en ervaring op te doen.”

Maar waarom hier weg, als je het zo naar je zin had?
“Tja, dat was toch echt Corona. Daar zat ik – als sociaal dier – thuis. Ik miste alle mensen om me heen. Acht uur per dag zat ik naar mijn scherm te turen. Ik nam zelfs de telefoon mee naar de Albert Heijn. Stel je voor als iemand me zou bellen, dan had ik hem of haar zomaar gemist. Langzaam maar zeker werd mijn werk minder leuk. Normaal zie je hoe blij de klant is met een advies, nu hoorde je achteraf eigenlijk alleen maar wat er nog verbeterd moest worden. Ik voelde me down en dacht ‘dit ben ik niet’. Blijkbaar had ik mensen nodig om voldoening uit mijn leven te halen.”

En dat zette ja aan het denken?
Ja, dat betekende wel een omslag in mijn leven. Ik zag dat de mensen om me heen – vooral de jeugd – ook die behoefte terug. De behoefte om mensen om je heen met te hebben met wie je je verhaal kan delen. Gewoon een gesprek met iemand bij wie je je hart kan luchten. En dat betekent echt niet dat je een burn-out hebt of een depressie. Het zit eigenlijk meer in dat moment ervoor. Je gaat gewoon even niet zo lekker. En ja, dat idee ben ik uit gaan werken en zo is “Effe kletsen met” ontstaan.

Sanne: “Effe kletsen met.. Een contactmoment voor dat ene kletspraatje wat je nodig hebt om weer met een andere kijk jouw huidige situatie aan te kunnen. Een wandeling, op een bankje langs het water of in een café, helemaal volgens jouw wens. Of weet je niet zo goed welke kan je op moet? Dan begeleid ik je om je (nieuwe) doel te bereiken of te ontwikkelen.”

 Een behoorlijke uitdaging lijkt me. Hoe pak je zoiets op?
“Ik heb veel gesprekken gevoerd met mijn vrienden om uit te vinden waarin ik goed ben en waarin ik me onderscheid. Ik voel me niet een echt een coach of psycholoog, ook al heb ik cursussen op dat gebied gevolgd. Van die vrienden kreeg ik terug dat ze zich bij mij altijd heel vertrouwd voelen. Dat ze me in alle rust echt alles kunnen zeggen. Dat bleek mijn kracht te zijn. En die kracht wilde ik met name laagdrempelig inzetten. Ik ben ermee aan de slag gegaan. Gewoon gaan schrijven. En voordat ik het wist stond daar de website. Met een creatief concept op basis van koffie.”

Ja, daar sloeg ik enorm op aan. Jouw eigen ervaring hierbinnen, je schrijfstijl en die creatieve vertaling. Heel professioneel. Maar dat betekende ook dat je een keuze moest gaan maken?
Ja, het was me duidelijk geworden dat ik mensen wilde helpen. Daar haal ik energie uit. Op 1 september heb ik daarom mijn baan bij In10 opgezegd. Ik ga nu echt alleen de dingen doen die mij gelukkig maken. En nee, ik weet natuurlijk niet echt wat er nu gaat gebeuren. Maar heel eerlijk, daar ga ik goed op. Desnoods ga ik – als ik in geldnood kom te zitten – tijdelijk bij de Albert Heijn vakken vullen. Doen waar je blij van wordt, dat zou ik echt iedereen willen aanraden. Je hoeft je hele leven niet gepland te hebben of precies te weten wat je gaat doen. Als je alles laat gebeuren en de dingen doet die je leuk vindt, zal je echt je weg vinden. Daar ben ik van overtuigd. ”

En met dit mooie advies sluiten we af. Eén ding weet ik zeker, ik ga heel snel gebruik maken van zo’n heerlijke dubbele espresso van Sanne!