Hoe is het met – Juliën Hoogland

Vandaag staat de focus van ‘hoe is het met’ op Juliën Hoogland. Hij heeft net zijn scriptie ingeleverd en kijkt vol verwachting uit naar zijn afstudeergesprek. Het is best een pittige tijd geweest dat afstuderen tijdens COVID19, maar hij heeft er wel vertrouwen in. In ieder geval lacht de toekomst hem tegemoet. Aan plannen geen gebrek bij Juliën.  

 Maar voordat we dat onderwerp oppakken. Eerst nog even iets anders. Waar zouden we je  tijdens je schooltijd van kunnen kennen? 
“Misschien van het platform Rotterdam Dorst. Een platform waarbij we in Rotterdam Noord de krachten van mensen bundelen om anderen te helpen. Mensen die om de een of andere reden in de problemen zitten. Ik werk bijvoorbeeld mee aan de Vraagbaak, een plek waar mensen terecht kunnen met hun vragen. Maakt niet uit waarover. Ik maak vervolgens video’s over de meest gestelde vragen, zodat iedereen zijn voordeel daarmee kan doen.” 

 Het werken met beelden is ook iets waar we je op school van kennen, toch? 
“Ah, je bedoelt denk ik onze horrorfilm ‘Deadline’? Een fantastisch leuk project. Aanleiding was het contentcafé. We wilden eens een andere dynamiek in het schoolgebouw brengen, met een ietwat ander verhaal. Vinodh, mijn maatje op school, en ik hebben het idee achter de film  bedacht. De klas stond erachter. En dat idee hebben we toen uitgevoerd, met klasgenoten én docenten. En heel vreemd, als ik nu in de coronatijd weer op school kom, vraag ik me toch echt af of we onze tijd niet vooruit zijn geweest. Ziet er best spooky uit nu alle studenten verdwenen zijn.  

Wat doe je nu? 
“Ik heb een eigen bedrijf, HoogLand Productions. Twee jaar geleden begonnen in combinatie met school en nu fulltime als ZZP’er. Enorm leuk om te doen. Mensen bellen je op met concrete – of minder concrete – opdrachten voor het maken van een bedrijfsvideo. Daar ga ik mee aan de slag. De creatieve sessies en het sparren, dat is het leukste. Daar krijg ik energie van.”  

Je benaderde ons laatst over een gifjesdag die je organiseert? 
“Klopt, dat doe ik samen met Benjamin Ozogul en nog wat andere contentmakers. Onder de naam Yopro. Een keer per maand organiseren we zo’n gifjesdag. Lekker concreet om mee aan de slag te gaan. Zo’n gifje heeft impact door de beweging die erin zit. Je kan er als bedrijf heel specifiek op inzetten, maar het kan natuurlijk ook onderdeel uitmaken van een bredere campagne. Mochten er mensen zijn die interesse hebben, je kan me altijd via de mail benaderen.” 

 Je stond dus tijdens je studie al met beide benen in de praktijk. Wat kenmerkt jou nu als professional?
“Ik denk dat ik heel goed met mensen om kan gaan. Daarnaast denk ik veel na voordat ik ergens mee aan de slag ga. Ik weet nog hoe mijn broertje vroeger altijd druk bezig was met Lego. Hij was de bouwer, ik bedacht de verhalen erbij. Die verhalende skills heb ik in de loop van de tijd ook om weten te zetten in praktische skills. Die combinatie komt mij goed van pas en maakt me in zekere zin ook wel uniek.’ 

Even terug naar school. Wat is je leukste herinnering?
“Zo dat zijn er heel veel. Ik heb het echt heel erg naar mijn zin gehad. Aansluiten bij bijvoorbeeld een studentenvereniging was echt niet nodig. Het was gezellig en ik kon er volledig mijn draai vinden. Vaak gingen we na schooltijd naar Baek, een eetcafé in de buurt van de Wijnhaven. Daar troffen we elkaar. En daar gebeurde het. Het was de plek waar tal van ideeën tot leven kwamen.” 

Maar nog even. Is er niet een bepaald moment waar je aan denkt?
“Tja, dan was dat – met de kennis van nu – toch wel project D uit jaar 1. We maakten een online magazine over de Haven. Het was het laatste project van dat jaar. Mooi weer en we hadden echt heel veel tijd om de meest leuke content te maken. Ik heb echt genoten van die periode.” 

 Met de kennis van nu?
“Ja, haha. Die content heb ik in die tijd met name met één klasgenoot gemaakt. En ja, sinds een paar weken mag ik haar officieel MIJN vriendin noemen. Hoe leuk is dat!” 

 [hier leggen we het interview even stil, want daar moet ik nog even het mijne van weten……] 

 Tot slot. We sluiten er deze rubriek altijd af met een tip aan de studenten. Wat zou jij aan de toekomstige Smart Connectors mee willen geven?
“Stel jezelf open ten aanzien van je omgeving. Er zijn zoveel identiteiten, culturen en daarmee verschillen. Zorg dat die ander deel uit mag maken van jouw leven. Pas als je weet wat een ander beweegt, kan je verbinden. En probeer daar zo neutraal mogelijk in te staan, jezelf in die ander te verplaatsen. Het is namelijk heel erg ook gemakkelijk om te oordelen als je niet weet wat iemand heeft meegemaakt.” 

Geïnteresseerd in dat wat onze studenten nu doen? Hier vind je alle blogs op een rijtje.