Gluren bij de Buren – Bomen zijn bedrog

Verder kijken dan je neus lang is. Niet verkeerd toch? Daar word je alleen maar wijzer van! Vandaar dat we onze communicatieneus ook eens in andermans zaken willen steken. Zo kruipt communicatiestudent Lars Jacobusse deze keer in de huid van Alara, studente Multimedia en Gamedesign. Zij deed een paar maanden geleden mee aan een uitermate uitdagend project, waarbij zij samen met drie andere studenten een saai plein tot leven moest wekken.

Door: Lars Jacobusse

Stel jezelf eens voor: een leeg en kaal plein, omzoomd door grijze blokkenhuizen, huizenblokken en blokkentorens. Troosteloos, grauw, leeg en hol. Je zou er warempel sikkeneurig van worden. Het plein zelf is niet veel beter. Er groeien geen bomen want de grond is er niet diep genoeg. Voordat u, beste lezer, afhaakt: zo blijft het gelukkig niet!

De helden van CMI
… en ja, Alara heeft met haar team een oplossing bedacht! Wat een creatieve geesten. En daar hebben we er binnen CMI meer van. Types die met enthousiasme, creativiteit en lef, de blokkerigheid, grijzigheid en troosteloosheid te lijf willen gaan. Leve deze helden. En daarom, als eerbetoon aan hen, vertel ik graag dit verhaal over ‘de Studenten en hun Boom’.

Welkom in de wereld van Multimedia & Gamedesign…
Eerst maar even: het gaat om het Bellamyplein in Rotterdam. Dit plein is heringericht. Onder dit plein ligt een grote bak waar water uit de omliggende wijken in wordt opgevangen. Probleempje voor de architecten en ingenieurs: doordat de grond nu niet diep genoeg is, kunnen er geen bomen groeien. Alara en haar team moeten een oplossing verzinnen voor het ‘bomenprobleem’. Alara vertelt: “We moeten een interactieve installatie bouwen. Dat houdt in dat de installatie reageert op de omgeving. Daarnaast moet deze installatie het gebrek aan bomen compenseren.” Teamgenoot Dennis: “We zijn begonnen met een immense brainstormsessie waarbij we een complete muur volgehangen hebben met briefjes. Uiteindelijk kwamen er ontzettend veel ideeën los, waarvan het grootste deel ook weer geskipt is. De beste ideeën zijn uitgewerkt en uiteindelijk bij elkaar gebracht tot een concept dat zo’n beetje alles omvat.”

Een complete wand van een lokaal hangt vol met briefjes; allemaal ideeën uit een brainstorm.

Bijzondere constructie
Wat bij binnenkomst al meteen opvalt is een vreemdsoortig knutselwerk dat de studenten hebben gemaakt. De vraag brandt op mijn lippen. ‘Wat is dit?’ Alara bevredigt algauw mijn nieuwsgierigheid: “Dit is de maquette van onze installatie. Ik snap dat je dat niet direct zag. Het is nogal een apart geval, haha! Maar dit is wel een voorlopige uitwerking van ons idee. Eigenlijk is het een soort grote boom, een kunstmatig alternatief zou je kunnen zeggen. De ‘boom’ interacteert ongeveer op dezelfde manier met zijn omgeving als een echte boom. Het hele idee van de opdracht die wij op ons bordje kregen, was een alternatief voor bomen, bestaande uit een installatie die interacteert met de omgeving. Dat “boom” en “interacteren” hebben we gewoon heel letterlijk genomen.”

Er wordt gewerkt aan de maquette van de installatie

De installatie van Alara en medestudenten bestaat uit een enorme paal die als een mast de lucht in steekt. Helemaal bovenaan is een vierkant plateau gemaakt van dwarsbalken. Aan dit plateau hangen een soort paraplu’s. Alara vertelt: “De paraplu’s fungeren als een soort bladerdek. Ze beschermen tegen zowel de zon als de regen.” In het oppervlak waarop de boom staat, worden projectoren verwerkt die ‘s avonds allerlei patronen op de ‘bladeren’ tevoorschijn toveren. Alara: “We willen uiteindelijk een systeem bedenken waarbij passanten eenvoudig de projecties kunnen beïnvloeden en sturen. We weten nog niet precies hoe we dat gaan doen, maar dát we het gaan doen, staat vast.”

Het verhaal achter ‘de boom’
Wie nu denkt dat dit een paar geschifte studenten zijn die zomaar wat in het wilde weg bedacht hebben, heeft het mis. Dennis: “Achter het ontwerp zit een hele filosofie. Het is niet zomaar een boom. In het ontwerp is van alles uit de natuur verwerkt. Deze installatie is een soort kruisbestuiving tussen de echte natuur, de cultuur en techniek van mensen. In feite vertegenwoordigt de installatie de natuur die op het plein verder niet prominent aanwezig is. Dat wat niet tot de natuur behoort, maar door mensen is gemaakt zonder technisch doel, zien wij als cultuur. Onze boom dus.”

Het is duidelijk. De studenten nemen hun ‘boom’ bloedserieus. Ze hebben niet creatief wat zitten knutselen maar hebben in feite een filosofie bedacht, waarvan de ‘boom’ slechts de uitwerking is. Dennis vervolgt: “Om enkele voorbeelden te noemen: de paraplu’s van onze boom zijn geïnspireerd op de vlucht van een zwerm vogels. Dit idee is niet uniek, het bestaat al.” Dennis laat een filmpje zien waarin het idee wordt gedemonstreerd. “Een ander idee,” vertelt Alara, “is de manier waarop de projectoren de installatie verlichten. Zo zijn er bijvoorbeeld projecties van regendruppels als het heeft geregend.”

—

Geen idee of de boom inmiddels af is. Maar wat is dít een interessant team, met een prachtig verhaal! Er rest mij één conclusie: achter de gevel van een grijs gebouw waar je al jaren komt, schuilen soms de meest verrassende verhalen over de meest fantastische projecten! Of, om het met een understatement van Alara te zeggen: ‘Zo zijn we hier dus zo’n beetje hele dagen aan het prutsen. Hahaha!”