Gio’s Amerikaanse Toer #6: De Vooravond

Het moment is daar: verkiezingsdag! En, zoals 2020 al de hele tijd gaat, wordt dit een dag die anders is dan gebruikelijk. Wat je kunt verwachten en waar je naar moet kijken, ga ik hier allemaal op een rijtje zetten. De laatste Amerikaanse Toer, a.k.a. De Dag des Oordeels! 

Door: Giorgos Brentjes

Per postduif
Wist je trouwens dat we momenteel in een pandemie leven? Zo’n bepaald virus met dezelfde naam als een Mexicaans biermerk gooit al ruim 10 maanden alles door de war, en de Election Day is daar geen uitzondering op. Daar waar iedereen normaal 4 uur in de rij gaat staan in de gure novemberwind, gaat het dit jaar iets anders. 

Amerikanen kunnen nu ervoor kiezen om massaal voor de open haard te gaan zitten met een warm bakje chocomel, aangezien ze nu via post kunnen stemmen. Een slim idee, om zo contactmomenten te voorkomen en het aantal mensen in de rij zodoende te verminderen. Alleen is niet iedereen blij met den oude slag. President Donald Trump graaft zich al goed in bij een eventuele nederlaag, door de ‘fraudegevoeligheid’ aan te halen. Echter is hier weinig tot geen bewijs voor in recente gevallen.

Het is niets nieuws, want ook 4 jaar geleden gaf Trump aan dat fraude een rol zou spelen. Echter had hij toen een punt, aangezien de Democratische Partij intern had gerommeld bij onder andere de voorverkiezingen in New York. Bernie Sanders vormde in 2016 een groot gevaar voor Hillary Clinton, vanwege z’n verfrissende ideeën. Omdat hij gigantisch hoog scoorde bij de onafhankelijke stemmers (die niet bij een partij zijn aangesloten) greep de Democratische Partij in. Toenmalig voorzitster Debbie Wasserman-Schultz besloot op het laatste moment de toegang te ontzeggen voor onafhankelijke stemmers, waardoor alleen geregistreerde Democraten mee mochten doen. Dit was een beslissende klap voor Sanders, die hierdoor New York aan zich voorbij zag gaan, daar waar hij een grote slag kon slaan. 

Joe Biden weet deze onzekerheid in ieder geval te gebruiken als een soort voet achter de deur. De democratische kandidaat ziet het als een ‘slap excuus’ en een methode voor Trump om het land nog verder te ontwrichten bij een nederlaag. 

In ieder geval hebben al 93 miljoen Amerikanen meegedaan aan het vroege stemmen, waaronder bijna 60 miljoen via de post. Een historische ‘opkomst’ wordt verwacht, aangezien in 2016 in totaal 136,5 miljoen Amerikanen hun stem uitbrachten. Daar volgt wel het nieuwe probleem uit, namelijk: tellen.

De tel kwijt
Daar waar we al blij worden met vijf kerstkaarten, heb ik zo het idee dat de tellers in de stemhokjes een halve zenuwinzinking krijgen wanneer de postbode langskomt. En geef ze eens ongelijk, omdat het meerendeel van de stemmen met de hand wordt geteld. 

Dat brengt ons bij het volgende probleem, namelijk dat het mogelijk is dat we woensdagochtend nog niets zeker weten. 

Een aantal ‘key states’, staten waar de uitslag alle kanten op kan gaan, voelen de druk nu al oplopen, aangezien ze geen ingestuurde stemmen mogen openen, vóór 3 november. Neem Pennsylvania als voorbeeld. Alleen al in de grootste stad Philadelphia zijn er al 1,1200,000 geregistreerde stemmers. Dat is bijna hetzelfde aantal inwoners als in een heel Limburg, en dan hebben we het pas over één stad. Hierdoor is er een grote kans dat Pennsylvania pas dagen later een geprojecteerde winnaar aan kan wijzen. En laat Pennsylvania met 20 gedelegeerden een heel, heel belangrijk puzzelstukje zijn. Een beetje zoals dat stukje dat je niet kunt vinden, omdat het dezelfde kleur heeft als de rest van de puzzel en waar je uiteindelijk pas na een op stuit. 

https://twitter.com/ChaudharyA645/status/1323303447974862851

Zijn er nog meer staten met dit probleem? Helaas wel. Neem Florida met steden als Miami en Jacksonville als voorbeeld, of Atlanta in de staat Georgia, Cleveland en Cincinnati in Ohio en ga zo nog maar even door. Lijkt wel bijna een les in Amerikaanse topo, maar het gaat een lastig parket opleveren. Tel de maatschappelijke druk op bij de argwaan van Trump en een bevolking op de rand van uitbarsten en je hebt een redelijke verantwoordelijkheid op je schouders. No pressure there…

Cijfertjes en samengeknepen billetjes
Dat verkiezingen tot het gaatje kunnen gaan, is bekend, want ik haal maar weer eens hetzelfde voorbeeld aan: Florida 2000. Een verschil van slechts 526 stemmen zorgde ervoor dat niet Al Gore, maar George Bush junior president werd. Maar goed, Gore had ook even z’n best kunnen doen in Tennessee, zijn thuisstaat, en dan had nieeeeemand het meer gehad over Florida.

Want, ook dat is ook een puntje: het winnen van je thuisstaat.

Wil je als president serieus genomen worden, dan is het bijna verplicht om je thuisstaat te winnen. Daar is namelijk je politieke carrière begonnen, daar kent de koffiejuffrouw van het gemeentehuis je nog goed. Het winnen van je thuisstaat is daarom bijna een vereiste om kans te maken op het presidentschap. Een aantal opvallende voorbeelden:

• Bill Clinton die de diep-donkerrode staat Arkansas blauw wist te kleuren in 1992 en 1996
• Walter Mondale die alleen z’n thuisstaat Minnesota won in 1984
• Barry Goldwater die ondanks z’n giganederlaag, wel z’n thuisstaat Arizona won in 1964

Toch gebeurt het ook andersom. Zo liet Nixon z’n tegenstander Humphrey in het stof bijten, ondanks het feit dat New York, Nixon’s thuisstaat, naar de Democraten ging. Ook in 2016 gebeurde het. Trump, een New Yorker in hart en nieren, moest de staat afstaan aan Clinton. Echter is het detail hier dat Clinton ook een New Yorker is. Had dat wat uitgemaakt? Absoluut niet, aangezien Trump nooit in New York zou winnen. Daar vond hij een loophole op: hij wees Florida aan als thuisstaat. 

Hij woont daar tegenwoordig, maar goed, het is waarschijnlijk meer een strategische zet dan een van ‘hoi ik hoor bij jullie!!’. Florida is altijd een belangrijke swing state geweest, waardoor Trump deze graag aan zich bindt. Of het gaat helpen is nog maar de vraag…

De Glazen Bol
Maar nu het belangrijkste, want waar, wie en wat? De politbureaus wijzen op een ontzettend spannende verkiezingsdag, want er is geen duidelijke winnaar aan te wijzen. Biden heeft een licht voordeel, maar reden om te juichen is dat nog niet. Clinton had een verwachting van 99%, maar we weten allemaal wat er gebeurde toen…

Enkele staten kunnen al formeel af worden gedaan. Maar welke? Check de slides hieronder om te zien hoe de vork in de steel zit! 

Biden heeft dus nogal wat bergen te beklimmen om de winst te pakken, maar dat geldt idem dito voor Trump. Er zijn meer swing states dan ooit tevoren, waardoor het een op z’n zachtst gezegd interessante verkiezing wordt.

Het jammere is dat, hoe het ook afloopt, er gelazer zal zijn. Vier jaar geleden braken tegenstanders van Trump half Washington D.C. af, waardoor de inwoners nu en masse alles dicht hebben getimmerd. Mocht Biden als winnaar uit de bus komen, wordt er eveneens gevreesd voor een aantal onrustige dagen in de hoofdstad. Stel je dat eens in NL voor, dat half Den Haag in de fik staat volgend jaar maart…

——

In conclusie, vier jaar gesteggel bereikt haar climax en de naschokken zullen nog lang voelbaar zijn. Maakt Donald Trump z’n ‘4 More Years’ belofte waar? Of gaat Joe Biden nu zelf vier jaar lang in het Oval Office zitten? Het gaat erom spannen, maar dat het vuurwerk op gaat leveren, is zeker. 

Zo komt er ook een einde aan mijn virtuele Amerikaanse reis. Iedere maand nam ik jullie mee door het verkiezingsproces, met info die waarschijnlijk het ene oor inging en het andere oor weer uit. Nee, grapje, politiek is een ontzettend complex onderwerp dat gewoon niet sexy is. Daarom hoop ik dat mijn artikeltjes van de afgelopen maanden ervoor hebben gezorgd dat jullie politiek weer een stukje interessanter vinden! 

Het ga jullie goed! 

Groetjes, Giorgos