Eva en A’dam #3

Eva de Bruin is derdejaars student en loopt stage bij CPNB in Amsterdam. Inmiddels begint ze al een klein beetje van deze stad te houden. Of nou, toch ook niet helemaal. Haar fiets is stuk en dat lijkt ineens een goede metafoor te zijn voor hoe ze haar leven als stagelopende student momenteel ervaart..

Zo snel als mijn liefde voor de stad A’dam is gegroeid met het festival ADE op vrijdag, zo vlug is het gevoel van liefde voor de stad ook weer verdwenen als ik mijn roze fiets die maandag verfrommeld aantref in de fietsenstalling. Een grote slag in mijn wiel, een afgebroken versnelling en een platte band belemmeren het begin van de dag, mijn week en misschien nog wel de aankomende drie maanden.

Het is overigens niet alleen mijn band die leeg is. Het is ook de vroege wekker, de donkere dagen en de stress omtrent het stageverslag. Ik ben zelf ook een beetje leeg, net als m’n band. Je wil een maximale inzet tonen op je stage, maar net als die slag in mijn wiel is het een belemmering op de hoeveelheid dingen die je daarnaast ook nog aan je studie moet doen. Een weekend is geen weekend. Nee, dan moet je werken, omdat een stagevergoeding nooit genoeg is om er als student volledig van te leven.  

Sociaal gezien probeer ik alle ballen hoog te houden. Als een soort acrobaat ga ik door het leven. Ik houd de schijn op door te doen alsof ik flexibel ben in mijn planning en tijd. Maar in werkelijkheid loopt mijn agenda over van de afspraken. Wanneer vrienden, familie en kennissen om me heen horen dat ik niet kan, omdat ik een avondje vrij wil is daar niet altijd begrip voor. “Let je wel goed op jezelf?” Hoor ik dan, vaak gevolgd door: “..met al dat gefeest en gedrink”. 

Ik kàn simpelweg geen tandje bijzetten door mijn kapotte versnelling. Ik laat de dingen maar even hoe ze zijn. Dan wordt het maar nachtwerk met dat stageverslag, geen dag vrij in de week en soms het incasseren van een opmerking die ongepast is.  

Natuurlijk weet ik dat die kapotte fiets slechts een momentopname is. Maar het is ook een spiegel van hoe je soms door het leven gaat. Tijd om naar de fietsenmaker te gaan en er iets aan te laten doen.