De internationale dag van het luisteren

Vandaag is het de dag van het luisteren. Een mooi thema, zeker de moeite waard om – als smart connector – eens even goed bij stil te staan. Het is wat mij betreft een van de belangrijkste eigenschappen die je als communicatieprofessional moet bezitten. Maar – zeker als ik ook naar mijzelf kijk – wel een van de lastigste. Wanneer neem je tijd om eens vol overgave naar iemand anders te luisteren? Om van hem of haar te leren. En zonder daar direct je eigen mening weer tegenover te stellen….

Door: Agaath Flikweert 

Maar goed, eerst even terug naar af. Naar mijn eerste associaties met het woord luisteren. Want heel eerlijk, dat zijn niet altijd de meest positieve geweest. Zoals die uit mijn kindertijd. Het moment dat mijn ouders, soms de wanhoop nabij, uitriepen: ‘En nu LUISTEREN, jij!!!!’ Op dat moment wist ik dat ik echt te ver was gegaan en dat er nog maar één ding op zat, wilde dit niet vreselijk uit de hand gaan lopen: gehoorzamen. Kortom: doen wat een ander zegt, mijn eerste ervaring met luisteren. Niet echt positief dus.

Hoe was je weekend?
Een andere was die met één van mijn vriendinnen van de middelbare school. Pas veel later kreeg ik de tactiek door. Ze kon me altijd de meest uitnodigende vragen stellen. Hoe was je weekend, je vakantie, je date? En ga maar door. De eerste zin was voor mij, daarna nam zij het gesprek over. Volledig. Om haar weekend, vakantie én date te bespreken. Echte interesse in een ander? Mwah. Meer een startzin om zelf op gang te komen. De agenda-settingtheorie. Maar dan in de privésfeer.

Weer wat later. Bij een van mijn eerste werkgevers, de omroep. Ik werkte op de redactie. Veel mensen die ‘in the spotlight’ stonden kwam ik regelmatig tegen. En in de pauze dronken we samen koffie of aten we wat. En ja, sommigen hadden het graag over zichzelf. Over hun successen (de teleurstellingen werden heel tactisch uit de verhaallijn gehouden) en aanbiedingen. Te veel om op te noemen. Gelukkig was er wel sprake van zelfreflectie. Dat was het moment om mij ook eens in het gesprek te betrekken: ‘Maar goed, genoeg over mij. Laten we het eens over jou hebben. Wat vond jij van mijn laatste optreden?’
Tja…………

Luisteren zonder oordeel
Oké, ietwat gechargeerd. Duidelijk is wel dat luisteren een vak is. Je volledig proberen te verplaatsen in dat wat een ander zegt, zonder eigen belang of daar direct je eigen oordeel tegenaan te houden. Iemand anders in zijn waarde laten, tot de essentie doordringen, waardoor je elkaar leert kennen en begrijpen. Pas dan ben je in mijn optiek een echte smart connector. Dan ga je op zoek naar de overeenkomsten in plaats van de verschillen. Ja, goed om vandaag eens bij stil te staan. Omdat het ook altijd mijn eigen valkuil blijft.