Vaderdag is een jaarlijks terugkerende feestdag om al onze vaders een extra dagje in het zonnetje te zetten. Mijn vader is helaas in 2013 overleden, dus deze dag kan ik niet meer met hem vieren. Toch denk ik graag terug aan alle mooie herinneringen met hem. Het artikel van vandaag wil ik opdragen aan een ieder die, net als ik, zijn of haar vader vandaag moet missen.
Door: Kim Hoefnagel
Een kunstwerkje
Toen we op de basisschool zaten, moesten we elke vaderdag opnieuw een kunstwerkje voor papa maken. Een tekening, een knutselwerkje of een lieve kaart, die je vervolgens dan trots mee naar huis nam. “Papa! Papa!! PAPPA!!!! Ik heb iets voor je,” zei ik dan ontzettend vrolijk. En wat het ook was (lees: hoe afschuwelijk het ook was), paps was er altijd weer ontzettend blij mee.
‘Dé blik’
Toen ik ouder werd, deden we eigenlijk vrij weinig meer aan vaderdag. Dat we samen waren, daar ging het om! Toch heb ik er achteraf wel spijt van dat ik er niet meer aandacht aan heb besteed. Nu ik de kans niet meer heb om deze dag te vieren, besef ik hoe belangrijk zulke dagen zijn. Gelukkig zijn wij thuis meer van de mentaliteit ‘laat elke dag zien dat je om iemand geeft en niet alleen wanneer het van de maatschappij moet’. Nu moet ik wel toegeven dat ik ook wel iemand ben die stelselmatig vaderdag (voeg daaraan toe moederdag, trouwdagen en verjaardagen) vergeet. De dagen ervoor ben ik me er ontzettend bewust van, maar als de dag is aangebroken heb ik spontaan geheugenverlies. Elke vaderdag opnieuw gaf mijn moeder me ‘dé blik’, een blik die ik alleen kan definiëren als ‘vergeet-je-niet-iets-kim-kijk-eens-naar-de-datum-NU’. Dan dacht ik even diep na en zei ik heel onschuldig: “Fijne vaderdag allerliefste papa!” Gevolgd door een dikke knuffel. Hierbij moet ik overigens wel vermelden dat mijn vader mij deze exacte blik ook altijd gaf wanneer het moederdag was. Dus hij wist wel dat ik het niet expres deed. Wat kan ik zeggen, ik ben echt niet goed met data.
Tegenwoordig vergeet ik vaderdag niet meer. Dat komt voornamelijk omdat ik overal waar ik kijk, vaderdagcadeautjes zie. Nu pas vallen ze me écht op, omdat ze me herinneren aan het feit dat ik deze dag niet meer met hem kan vieren. Toch zal ik ook deze vaderdag niet stil zitten. Ik zal een kaarsje branden en terugdenken aan alle mooie dingen die we samen hebben meegemaakt. Daar draait vaderdag immers om, de band tussen een vader en zijn kinderen.
Zo’n beetje elke dag heeft tegenwoordig een eigen thema. Geclaimd door een merk, branche, dier of koning. Neem de Dag van de bouw, Record Store Day, vaderdag, Koningsdag. En neem de teek… die heeft zelfs z’n eigen week. In deze rubriek besteden we aandacht aan deze bijzondere dagen. Op zoek naar de verhalen erachter!
Reacties
Leon Goor
Weer een sterke column Kim. Mooi!
5 jaar geleden geplaatst
Lucy Penterman
Hallo Kim, op de foto zie ik jullie zoals ik jullie herinner.in die tijd zijn jullie een aantal keren bij ons op visite geweest. Was heel gezellig. Misschien weet je het dat mama vroeger toen ze zes jaar was een aantal jaren bij ons op de boerderij gewoont heeft. Ze was toen een beetje mijn zusje. We hebben later niet zoveel contact gehad maar we zijn wel een keer bij jullie in Rotterdam geweest, en je ouders zijn ook met jullie op de uitvaart van mijn ouders geweest. We hebben altijd rond kerst elkaar een kaartje gestuurd met de beste wensen. Het laatste is van een aantal jaren geleden. Je vader vertelde toen dat je moeder ziek was en een spierziekte had, en hij had toen prostaatkanker waar hij voor behandeld werd. Toen we in die periode een keer in Rotterdam waren heb ik gebeld dat we even wilden komen, maar op dat moment kwam het niet goed uit. Vanaf die tijd heb ik niets meer gehoort. Ik heb Scot weer op Facebook en ben blij ook jou weer te zien. Je bent groot geworden. Lieve Groetjes Lucy.
5 jaar geleden geplaatst