De Dag van Wereld Parkinson Dag

Elke dag heeft een eigen thema. Elke dag heeft een onderwerp waar wij op de één of andere manier mee verbonden zijn. Mijn oma leed aan de ziekte van Parkinson en na tien jaar strijd is zij door de ziekte overleden. Op 11 april is het Wereld Parkinson Dag, de dag waarop ik mij extra verbonden voel met mijn oma.

Door: vierdejaars studente Whitney Dunker

Op jonge leeftijd wist ik dat mijn oma aan de ziekte van Parkinson leed. Ook wist ik dat zij lichamelijk zou gaan veranderen. Praten en bewegen zouden voor haar op een gegeven moment moeilijk worden. Een duidelijk symptoom van Parkinson, die bij mijn oma regelmatig voorkwam, was dat haar handen op bepaalde momenten hevig begonnen te trillen. Dit betekende dat ik haar vaak moest helpen met eten. Dit deed ik met plezier. Oma helpen was mijn main priority geworden.

Mijn oma, mijn inspiratie
Elke dag was voor mij een uitdaging. Ik stelde vragen zoals: hoe zal mijn oma vandaag reageren? Weet ze nog wie ik ben? Zal zij vandaag alleen kunnen eten? Natuurlijk hadden wij een verpleegkundige voor haar in huis, maar toch wilde ik haar zelf helpen met eten of douchen. Als oudste kleindochter had ik een sterk verantwoordelijkheidsgevoel naar haar. Ik kan zeggen dat ik als oudste kleindochter ook de meeste tijd met haar heb doorgebracht.

Telkens als ik mijn oma hielp, had ik het gevoel dat zij ooit beter zou worden. Ik had het gevoel dat ik haar ooit trots zou maken. Ik ben zelf diabetespatiënt en zij inspireerde mij dag in dag uit om goed voor mezelf te zorgen. Mijn oma was een sterke vrouw met normen, waarden en veel liefde voor haar familie. Na tien jaar strijd is zij helaas overleden.

“Whitney, eet gezond!”
De persoon die ik vandaag de dag ben, komt mede door mijn oma. Haar waarden heb ik overgenomen. Als jonge meid heb ik geleerd om voor mezelf op te komen en geleerd dat ik me door mijn ziekte niet anders moet voelen dan de rest. Mijn oma tipte met constant:  “Whitney eet gezond, dat is goed voor je gezondheid” of “Whitney ga sporten, dit zorgt dat je suikergehalte in balans blijft”. Met dat in gedachten probeer ik nog steeds dagelijks gezond te eten en drie avonden in de week ben ik te vinden in de sportschool.

Mijn oma, mijn held
Op deze dag kan ik met een gerust hart zeggen dat ik trots ben op mezelf. Ik liet mijn oma nooit in de steek, ik heb haar altijd geholpen wanneer ik dat kon. De dood van mijn oma heeft mij sterker gemaakt. Juist, de sterke dame die ik altijd voor haar wilde zijn. De sterke dame die niet bang is om te falen. De sterke dame die de toekomst in haar handen heeft. Door deze redenen voel ik mij op 11 april extra verbonden aan mijn held, mijn oma.

Beeld: Laura Buijtendijk