Melanie de Bruin heeft haar bachelor Communicatie erop zitten. Vol goede moed is ze gestart met haar eerste echte baan. Een fantastische ervaring. Toch? In de maandelijkse column ‘Wat nu? The ugly truth!’ draait het om de ups & downs in haar werkzame leven. De personen zijn fictief, haar ervaringen open en eerlijk.
Hoe vreemd ik de ‘middelbare-school-cultuur’ in eerste instantie vond, zo blij ben ik er nu mee. Ik voel me sterker en zelfverzekerder sinds ik mij heb aangesloten bij het ‘populaire’ groepje. Tijdens de lunch heb ik altijd een plek om te zitten en word ik betrokken bij de gesprekken. De andere collega’s zijn zichtbaar geïnteresseerd in wie ik ben en wat ik precies doe in mijn rol als International Content Marketeer. Ik merk zelfs een verandering in de manier waarop het management mij behandelt. Alsof ze ineens door hebben dat ik een persoon ben met hersenen en ideeën, in plaats van alleen een nummertje.
Dit gevoel van acceptatie en erkenning wil ik koste wat het kost vasthouden. Wat betekent dat ik bijna altijd aanwezig ben op de afterwork borrels en stapavonden. Zelfs als dat betekent dat ik de volgende ochtend als een lijk achter mijn computer zit. Mijn kledingstijl wordt vrouwelijker en eleganter. Ik ga dezelfde series volgen en roken als een ketter hoort er overduidelijk ook bij.
Het is 11.00 uur en ik steek mijn vierde sigaret op. Naast mij laat aan Ruben aan Jenny een foto van zijn nieuwste verovering zien. Vincent, Eric en Ilse staan een klantbezoek door te nemen. Ik neem een hijs en bekijk ze aandachtig.
Vincent
De teamleader van regio Noord. Een doorgewinterde sales met een vlotte babbel en sympathiek voorkomen. Hij houdt zich een beetje op de achtergrond, maar heeft een duidelijke mening. Hij weet wat hij wil en gaat daarvoor. Ik vraag me soms alleen af hoever hij bereid is te gaan om te krijgen wat hij wil.
Eric
Teamleader regio Zuid. Ook een doorgewinterde sales met vlotte babbel, maar zo’n zes jaar jonger dan Vincent. Hij is een stuk impulsiever en bij hem weet ik zeker dat ik niet in zijn zwarte boekje terecht moet komen. Ik twijfel nog of ik zijn vriendschap prettig of beangstigend vind.
Ilse
Sales van team Noord. Van buiten lijkt het alsof ze een verdwaald Victoria’s Secret model is, maar zodra ze haar mond open doet, weet je wel beter. Een echte rauwdouwer die zich niet zomaar laat vertellen wat ze wel of niet mag doen. Ik krijg totaal geen hoogte van haar. Ze gedoogt me omdat de rest van de groep mij geaccepteerd heeft, maar echt vriendelijk is ze nooit tegen me.
Ruben
Een echte allemansvriend. Ik ken niemand op kantoor die hem niet op handen en voeten draagt. Met zijn speelse karakter en open houding windt hij iedereen om zijn vingers. Geen wonder dat hij zo goed is in recruitment, hij geeft je het gevoel alsof je altijd welkom bent. Toch vraag ik mij af of hij er echt voor mij zou zijn op het moment dat ik hem nodig heb.
Jenny
Een stoere chick die altijd precies lijkt te weten wat ze doet. Ze is all about tough love, maar tegen mij is ze zichtbaar zachter en vriendelijker. Jenny is de enige op kantoor die ik onvoorwaardelijk vertrouw. Het voelt heel goed om naast collega’s ook een echte vriendin te hebben om af en toe even mijn gal te spuwen of om advies te vragen.
“Joehoe! Hallo! Ga je nog mee naar binnen of blijf je gezellig in min drie staan dromen? Werk aan de winkel vriendin!” Ik schrik op uit mijn gedachten en zie dat iedereen al naar binnen is gelopen. Ik trap snel mijn sigaret uit en volg Ruben naar binnen.
Als ik mijn jas aan de kapstok heb gehangen en weer achter mijn bureau plaatsneem, zie ik Linda vanuit haar ooghoeken naar mij kijken. Shit, ik ben toch niet te lang weggebleven? Net als ik weer aan het werk wil gaan, verschijnt er een e-mail in mijn inbox.
‘Hi Mel, ik heb morgenochtend een meeting ingepland om je voortgang te bespreken. Niets om van te schrikken, maar er zijn wel een aantal zaken die besproken moeten worden.
Gr, Linda’
Shit!
Reacties
Er zijn nog geen reacties geplaatst.