De 3 R’dammertjes – bijzondere standbeelden

Rotterdam heeft een geschiedenis van bijzondere standbeelden. Sport en beeldhouwkunst hebben al heel lang een innige relatie. Al in 1954 eerde de stad de atlete Fanny Blankers-Koen met een standbeeld, daarna kwamen onder anderen beelden van bokser Bep van Klaveren en voetballer Coen Moulijn. Waarom zij?

Door: Taco ten Dam

1. De Vliegende Huisvrouw bij Blijdorp
Fanny Blankers-Koen was in 1948 van heel Nederland. De eenvoudige boerendochter uit Hoofddorp had Nederland nationale trots en hoop voor de toekomst gegeven dat in de oorlogsjaren zo ver weggeweest was. Met vier gouden medailles keerde “De Vliegende Huisvrouw” van de Olympische Spelen terug. Als cadeau kreeg zij een splinternieuwe damesfiets. In 1954 poseerde Fanny bij beeldhouwer Han Rehm thuis. Echtgenoot en coach Jan Blankers hield Fanny vast in de juiste houding en gaf de beeldhouwer uitleg over iedere spier van de legendarische benen.  Toen het beeld klaar was en een plaatsje had gekregen bij de ingang van Blijdorp, was het echtpaar zeer tevreden.

2. The Dutch Windmill op de Boezemsingel
Bep van Klaveren was ook al zo’n magische naam. In 1928 werd Rotterdamse Bep in Amsterdam Olympisch kampioen vedergewicht en behoorde tot de beste boksers van de wereld. De “zoon van een ongehuwde kasteleinsdochter” leidde een turbulent leven. The Dutch Windmill, niet langer dan 1 meter en 64 centimeters, bokste in Amerika en Australië, trouwde ook in beide werelddelen met een dame ter plaatse, maar keerde toch terug naar Rotterdam. Hij bokste tot op hoge leeftijd, trouwde met een Rotterdamse voor de derde keer die hem op zijn 57-ste een zoon schonk. In Amsterdam kreeg de legende een Bep van Klaverenboulevard en in Rotterdam in 1992 een standbeeld.

3. Mister Feyenoord voor De Kuip
Wie Coen Moulijn met eigen ogen heeft zien spelen, is een geluksvogel. Zijn motoriek was uniek. Tegenstander opzoeken, schijnbeweging naar binnen, buitenom passeren, loepzuivere voorzet op het hoofd van Van der Gijp, Kindvall, Van Hanegem. Knikje, goal. Coen had zijn eigen imitator die in de rust de schijnbeweging feilloos nabootste, terwijl duizenden mensen (het aantal wordt met de jaren groter) van vak verwisselden om Coen van dichtbij te zien voetballen. Het verhaal ging dat  terreinknecht Barendrecht het gras op de linkervleugel met een nagelschaartje kort knipte. Coen was tijdens leven al een standbeeld dat in 2009 voor eeuwig stil gezet werd door beeldhouwer Tom Waakop Reijers. Voor de Kuip.