Blog

De 3 R’dammertjes van Agaath Flikweert

Winkelen. Als het een baan was, zou ik erop solliciteren. Wat een heerlijke bezigheid na een dag hard werken. Of gewoon lekker even tussendoor natuurlijk. En als je de Witte de Withstraat op loopafstand hebt, dan weet je het wel. Waar ze in Amsterdam negen straatjes voor nodig hebben, is hier in slechts één straat te vinden. Wat een vertier. Hier doe ik me te goed aan tal van leuke, inspirerende en betoverende hebbedingetjes. Maar dat is nog niet alles. Mijn trouwe gang door de straat levert meer op dan een tas vol cadeaus, schoenen of sieraden. Want als je er wat vaker komt, leer je ook de mensen in de winkel beter kennen. En dat levert soms verrassende ontmoetingen op. Kortom: mijn drie Rotterdammertjes hebben ook alles te maken met de personen bij wie ik afreken.

1. Danny de Cactus (Schilderstraat 63A)
Mijn eerste stop is bij Danny de Cactus. En die doet zijn naam eer aan. Wat een verzameling. De één nog mooier dan de ander. Een jaar of anderhalf geleden deed ik hier mijn eerste aankoop. Een flink uit de IMG_2964kluiten gewassen exemplaar dat door Danny met heel veel zorg – vervoerstechnisch is het niet de meest handige aankoop – werd verpakt. “Enne, mevrouw, u weet het hè. Liefdevol verwaarlozen, daar gaat het bij een cactus om!” Ik moet hem toch wat verbaasd hebben aangekeken. Een dergelijke combinatie had ik nog niet eerder gehoord. Zou je zo’n advies ook wat breder kunnen inzetten?

Ik kom graag bij Danny en dat zit ‘m niet alleen in zijn waardevolle adviezen. Ik herinner mij nog de laatste dag voor de zomervakantie. Nog even snel even de stad in om iets te kopen voor een collega. En ja hoor, het was weer zover. Hoe ik ook mijn best deed, de zoektocht in mijn tas leverde geen portemonnee op. Alhoewel ik dan zelf altijd lichtelijk gestresst raak (op het bureau laten liggen of nu toch echt gestolen?) bleef Danny de rust zelve. Sterker, hij bleek totaal niet onder de indruk. “Ach, dan kom je toch gewoon een ander keertje terug om te betalen?” Mijn mond viel open. “Meen je dat nu echt? Maar ik ga morgen op vakantie en dat wordt dus op zijn vroegst augustus, misschien wel september…” Hoe ik mijn eigen positie ook probeerde te ondermijnen, hij was niet van zijn stuk te brengen. “Ach gut, neem maar mee hoor! Ik zie je vast en zeker wel een keertje terug. En zo niet, tja, dat zien we dan wel weer!”

2 . Seventyfive (Witte de Withstraat 5A)
Na Danny trek ik verder de Witte de With in. Op weg naar SeventyFive, the first Dutch sneakershop. In deze winkel heb ik een bepaald patroon ontwikkeld. Ik kijk even rond, werp een blik op de tekst op de vloer en zet dan mijn zinnen op Mark, één van de verkopers die ik – zeg maar – ook beroepsmatig ken. IMG_2967Mark volgt al een tijdje de opleiding Communicatie en kan niet wachten tot ie klaar is. Dat afstuderen zit ‘m hoog. De scriptie – om in zijn termen te blijven een echte bevalling – is binnen. Nu die laatste twee vakken nog! Bij ieder bezoek aan de winkel bespreken we de pijnpunten even, in de overtuiging dat het ‘einde nabij is’. Toch zal ik hem ook wel een beetje gaan missen. Vanwege dat ene kopje koffie. In eerste instantie zat ie er een beetje mee in zijn maag, maar achteraf kon ie het toch best waarderen. Ook al moest hij het koekje er zelf bij denken.

Of vanwege zijn toch wel bijzondere acties als klassenvertegenwoordiger. Het was me nog nooit gebeurd, maar door Mark werd ik een jaar of vier geleden op het matje geroepen bij de opleidingsmanager. Hoe ik het mijn hoofd had gehaald om de studenten mee te delen dat ze zouden worden uitgesloten van tentamens als ze de periodemeter niet hadden ingevuld! Gisteren hadden er een stuk of tien razend voor zijn bureau gestaan. Of ik snel even tekst en uitleg wilde geven. Nu, een beetje tekst had ik wel, maar de uitleg miste ik volledig. Geen idee waar hij het over had. Wanneer zou ik dat gezegd moeten hebben? Nee echt, ik had die studenten niet gezien of gesproken. Tijd om op onderzoek uit te gaan.

Een paar dagen later was ik eruit. Mark! Hoogstpersoonlijk had hij zijn klasgenoten van deze belangrijke mededeling op de hoogte gesteld. En niemand had op de datum van zijn mail gelet. Mark had de grootste lol om zijn 1-aprilgrap. Ik toch een stuk minder…… Gelukkig, durven we het onderwerp nu – vier jaar later – weer heel voorzichtig aan te raken.

3. Sluyter en Meyer (Witte de Withstraat 48A)
IMG_2895
Dan de derde bestemming: Sluyter en Meyer. Hier ga ik los. Een winkel die – naar eigen zeggen – niet in een hokje is te stoppen. En dat klopt helemaal. Tot een gesprek met de eigenaresse komt het hier jammer genoeg niet snel. Maar dat heeft niets met haar te maken. Het zijn de ‘zinnige en onzinnige cadeaus’ die volledig mijn aandacht vragen. Wat te denken van speciaal slotje ‘voor azzie verkering heb’ of de zogenaamde Macho Tissues, extra large, extra strong and only for men! Nee, echt voor ieder wat wils. Van typisch Rotterdamse kaarten (Stop Talking, roll up your sleeves) tot een wat saai ogend boekje waarvan de titel ‘echte mannen kleuren niet’, alles weer goedmaakt! Het moge duidelijk zijn. Ik ga hier nooit met lege handen de deur uit!

Enne… nu maar hopen dat ze die aankopen thuis ook een beetje weten te waarderen.

Reacties

Hello! cheapest cialis india ,

8 jaar geleden geplaatst

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.